شعری درباره تنگه واشی

تنگه واشی از نقاط گردشگری و خاص شرق استان تهران و شهرستان فیروزکوه میباشد
قطعه ای از آسمان رویِ زمینی ، شهرِ نور
مهد مهرو معرفت ،فیروزکـــوه شهـرِغرور
قلعه ها و صَخره هایت مثـلِ مردانت اصیل
قُلّــه هـــایت ، بانوانِ با حَیـا ،زیبا چو حور
بستـــه از دیوِ سفیـد اسفنـــدیارانِ تو دســت
اَختَرانی بَس شُجاع از سینه ات کرده ظهور
بوده ای دروازه ی رِی از زمـــانهـایِ کُهَن
جان پناه بودی برایِ مــردمـــانِ ضـــدِّ زور
در تو وَشتین*خفته ،ازدیمه*گوهرها دردلش
چشمِ بیـــدارِ زمــــان بودی، نگهبـــانِ عبـور
درهمـــه دوران نبـــودی تو تیـــولِ این و آن
مُستقــلّ و سـَــربلندی ،چارفصلـت جورِ جور
زیستگاهی بَــس تماشـــائی ز دورانِ عَتیــــق
صبحگاهِ تنگهِ واشی ، عصرِ زیبـــایِ لَـــزور
در دلَـــت آرام خــــوابیــدند انســانهـــایِ پاک
حَضرَت اسماعیل ،تابنده نگین ،غرقِ سُـــرور
خاکِ پاکش شیعیان را چون بَقیعی دیگــراست
میدرخشد ، در رِکابش رود می رقصد به شور
مَعــــرِفــت مــی بارد از آن آستــان و آسمــان
زائران در پای بـوسنـــد از رهِ نــزدیک و دور
هســـت رودافشـــانِ* تو بیت المُقــدّس، نازنین
گرچه ماند اکنون جدا ،می یابد او فطعاً حضور
گفــــت یزدانی به عـــالــــم با تمــــامِ بـــاورش
بازمیگـــردد پرستـــو ،نیست روز وصـــل دور.

پانوشت:
اسفندیاران=کنایه از(اسفندیار) یکی از طایفه هایِ اصیل فیروزکوهی
شجاع=از طوایف اصیل فیروزکوهی ،کنایه به جناب دکترشجاع رئیس اسبق دانشگاه فیروزکوه وفعلی رودهن و از شخصیّتهای علمی بین الملل
@Firuzkoh
وَشتین =از نقاطِ تاریخی و کهن فیروزکوه
دیمه= نام قدیم فیروزکوه
تنگه واشی= قطب گردشگری تهران و از نقاطِ خوش آب و هوایِ فیروزکوه
لَزور= از روستاهایِ نمونۀ فیروزکوه و کشور
حضرت اسماعیل(ع)= برادر امام رضا(ع) و فرزند امام هفتم شیعیان حضرت موسی ابن جعفر(ع) که مدفن پاکش در فیروزکوه و زیرِ کوهی به همین نام و در کنارِ رود واشی بوده و اهالی فیروزکوه احترام ویژه ای برای آستان ملکوتی ایشان قائل بوده وزیارتگاه شیعیان و دلسوختگان است.
رودافشان= از روستاهای فیروزکوه که اخیراً به شهرِ دیگری داده شد وغاری به همین نام داشته که اینجانب در بازدیدی که از آنجا داشته ام خود شخصاً تا بیش از یک کیلومتر از غاری استلاگتیتی و استلاگمیتی وبسیار زیبا و منحصر بفرد را طی نموده و چشمه های آب زلال و درگاههای وسیع در دل غار را مشاهده نموده و نتوانستم تا انتهایِ غار را بپیمایم.

باتشکر فراوان از آقای احمدیزدانی(کوتوال)