روستای حرجند

زادگاه من روستایی به نام حرجند در۷۵ کیلومتری کرمان است

که قدمت زیادی دارد اسم ان در لغت نامه دهخدا جلد هشتم آمده که معنای ان لشکر ازاد است.

حرجند در۸۸کیلومتری جنوب شرق راور قرار گرقته است این دهستان با۲۱۱۸/۷۴۹کیلومتر مربع مساحت ۴۲درصد از وسعت بخش کوهساران را در بر میگیرد موقعیت طبیعی تپه ای به مختصات طول جغرافیایی۵۷/۰۹ وعرض جغرافیایی۳۰/۴۱ و ارتفاع متوسط۲۳۲۰مترکه در۲۹کیلومتری جنوب شرق شهر هجدک و۳۴کیلومتری شمال شرق شهر چترود قرار گرفته است.

اب و هوا: بری و خشک معتدل تا خنک

رودها ومنابع اب: قنات رقعه کبیره ,قنات حرجند ,چشمه کوه نیمانگ و رود خانه فصلی در غرب ابادی (این رودخانه

الان دیگه جریان ندارد)

پوشش نباتی

گیاهان دارویی: آویشن ,آلاله ,زیره ,گل گاو زبان ,گل ختمی ,خاکشیر ,پونه ,بومادران ,بالنگ ,اشترک ,کاکوتی

,ازگن و گل بابونه.

گیاهان صنعتی: انغوزه و گون

گیاهان علوفه ای: درمنه ,شور ,گندبور ,قیچ ,کنگر ,لاشی ,هریشو ,کلغر ,کما و فرمه.

گونه های درختی و درختچه ای: گز ,بنه ,انجیر ,زرشک (زارچ) ,بادام کوهی و کتیرا.

حیوانات: گاو ,گوسفند,الاغ ,و از طیور مرغ.

تاریخچه ده

گذشته ده براساس اسناد و مدارک مکتوب: انچه در جلد هشتم لغت نامه دهخدا درباره ی روستا امده است

به شرح زیر میباشد:

حرجند نام یکی از دهستانهای بخش مرکزی شهرستان کرمان است. این دهستان در شمال شهر کرمان

واقع و حدود ان :از شمال به بخش راور, از خاور به بخش شهداد, از جنوب به بخش درختنگان, از باختر

به دهستان زنگی اباد و حتکن.

منطقه ای است کوهستانی و دامنه ای با هوای سردسیر دو رودخانه در این دهستان جاری است,

یکی از مرکز دهستان به خاور به طرف شهداد و دیگری از مرکز به طرف جنوب باختری جاری و به

اراضی چترود منتهی میشود.

محصولات عمده ان حبوبات, تریاک, سیب زمینی و میوه جات است. انار ان به خوبی مشهور است.

شغل مردم زراعت, مکاری و صنایع دستی قالی بافی با نقشه است .زبان فارسی, مذهب شیعه است.

راه فرعی راور از این دهستان میگذرد این دهستان از ۱۳۵ ابادی کوچک و بزرگ تشکیل شده است.

جمعیت ان حدود ۵۸۰۰ نفر است. مرکز دهستان قریه ی حرجند و قریه های مهم ان به شرح زیر میباشد:

چترود, سردر, ده زیار, سراسیاب شش, هوتک, معدن ذغال سنگ که اخیرا در این دهستان کشف شده

است (از فرهنگ لغت جغرافیایی ایران جلد۸).

اما امروز

به مرکزیت روستای حرجند مشتمل بر ۶۲ روستا، مزرعه و مکان به شرح زیر:
۱ – باداموییه، ۲ – چناروییه، ۳ – خارکوییه، ۴ – دهنو حاج اسماعیل، ۵ – دهنو علی
شهری، ۶ – قنات قاضی، ۷ – کریم‌آباد، ۸ – هروز سفلی، ۹ – هروز علیا،۱۰ – آب بید،
۱۱ – آدوری، ۱۲ – باباکزی، ۱۳ – باغ حسینیه، ۱۴ – جرک، ۱۵ – چشمه درشیش، ۱۶ – چشمه
شیشتا، ۱۷ – حرجند، ۱۸ – حسین‌آباد، ۱۹ -‌خداداد، ۲۰ – درب هزار، ۲۱ – دستوییه، ۲۲
– دهوهنگ، ۲۳ – دهوییه، ۲۴ – دیکوییه، ۲۵ – رضاآباد، ۲۶ – رقعه کبیر، ۲۷ – رود
غدیر، ۲۸ – رونی، ۲۹ -‌کوهسار، ۳۰ – سکتوییه، ۳۱ – سرتکر، ۳۲ – شفیع‌آباد، ۳۳ –
شیشتوییه، ۳۴ – علی‌آباد، ۳۵ – قنات حاللک، ۳۶ – قنات صالح، ۳۷ – گچ سفلی، ۳۸ –
گچ‌علیا، ۳۹ – گزک، ۴۰ – گورک، ۴۱ – گورکانی، ۴۲ – تیموگ، ۴۳ – همت‌آباد، ۴۴ –
هنگ، ۴۵ – هیکوییه، ۴۶ – پاچنار، ۴۷ – دهنوگروک، ۴۸ – دهنه تنگل، ۴۹- سراشک، ۵۰ –
سهرنگ، ۵۱ – کهنوج، ۵۲ – گروک، ۵۳ – گودگاذر پایین، ۵۴ – مزرعه حسن‌آباد، ۵۵ –
دیدی، ۵۶ – محمدآباد، ۵۷ – هور، ۵۸ – قلایه، ۵۹ -‌ حسین‌آباد، ۶۰ – آسیاب، ۶۱ –
عصمت‌آباد، ۶۲ – باباشمس.
‌تذکار – نام روستاهای ردیف ۱۳ و ۲۹ دهستان فوق قبلا باغ خان و ریشقان بوده که بر
اساس این تصویب‌نامه به باغ حسینه و کوهسار تغییر می‌یابد.

گذشته ده براساس گفته مردم

نام ده: حرجند یعنی لشکر ازاد, حر یعنی ازاد و جند یعنی لشکر یا سرباز, این نامگذاری از واقعه

کربلا روی این خطه گذاشته شده است چرا که از همه جا سربازان جمع شده بودند که به جنگ

کربلابروند که خبر امد جنگ تمام شده سربازان ازادند و چون چون در این محل ازاد شدند عده ای

برگشتند و عده ای ماندند و در کنار افراد محلی این اب و خاک را حرجند یعنی سرباز و یا لشکر ازاد نامیدند.

سابقه تاریخی این روستا به صدها سال قبل برمیگردد با توجه به سنگ قبرهای به جا مانده در قبرستان

این روستا مشخص میشود سابقه این روستا حتی به قبل از اسلام بر میگردد انچه مشاهده شده

سنگ قبرهایی که تاریخ انها بعضا به سالهای ۲۰۰ و۳۰۰ هجری قمری باز میگردد (که الان اثری از انها

نیست و مفقود شده اند).

اماکن و بناهای تاریخی

۱-کاروانسرای زیر ارسی که در داخل ابادی و در مسیر ارتباطی جاده قدیم شهداد, راور قرار گرفته است.

۲-چهار اسیاب ابی در روستا است که عبارتند از: ۱-اسیاب خزر ۲-اسیاب میون ۳-اسیاب پوزه کمر ۴-اسیاب

کاروانسرا, اسیاب کاروانسرا کاملا تخریب شده است و از اسیاب های دیگر فقط اثاری به جا مانده است.

۳-درخت چناری که قدمت ان به هزاران سال میرسد.

۴-دو گرمابه که یکی تخریب و دیگری کاهدان شده است.

۵-سنگ قبرهایی که قدمت انها مربوط به هزار سال قبل است و الان موجوذ نمی باشند.

۶-یک گنبد که به گنبد سلام الله معروف است و نیمی از ان تخریب شده است.

۷-یک قلعه که در گذشته از ان به عنوان نگهبانی و حراست از ده مورد استفاده قرار میگرفته است .

کوچه ها, خیابانها, میدان ها

ورودی هادی پور, ورودی امام خمینی(ره), ۹خیابان و ۱۲کوچه, خیابان شهید ائمی پور, خیابان ازاده موسوی,

خیابان شریعتی, خیابان شهید حمامی زاده, خیابان شهید نجفی, خیابان شهید بیرجندی, خیابان شهید شعاعی.

جدایی مکانی و راه های ارتباطی

یک طرف راه کرمان, یک طرف راه قنات سه, یک طرف راه گورک و یک طرف راه گروگ و هنک.

مسکن وتسهیلات

بافت اغلب مساکن روستاهای این دهستان به سورت مجتمع بوده و در گذشته برای ساخت خانه ها

از سنگ وگل, خشت و گل استفاده میشده است اما امروزه از اجر و اهن و سیمان همچنین

سقف خانه ها در گذشته گنبدی بوده است اما امروزه اکثر خانه ها بازسازی بنیاد مسکن بعد

زلزله سال ۱۳۸۳ است.

خانه های گذشته بزرگ بوده است و دارای چندین اتاق ولی خانه هایی که بنیاد مسکن ساخته است

۴۰ یا ۶۰ متری است به طور کلی ۳۰۰ واحد مسکونی در طرح مقاوم سازی و باز سازی منازل

احداث گردیده است و قرار بوده که یک خانه هم به عنوان خانه عالم نیز ساخته شود ولی

اقدامی صورت نگرفته است.

سیمای ده

شکل سکونت

شکل سکونت در روستا از نوع متمرکز است که منازل حاشیه محور اصلی را اشغال کرده و با کوچه

و خیابان ها از هم جدا میشوند و تاسیسات دیگر در اطراف ان هستند.

محل اماکن عمومی

مدرسه ها, غسالخانه و زمینهای کشاورزی در اطراف قرار دارند اما مساجد, تکیه ها و

حمام های عمومی در درون روستا.

محله های روستا

این روستا به طور کلی چهار محله دارد که عبارتند از:

۱-رقعه که به وسیله ی رودخانه فصلی از روستا جدا میشود از ابتدای قنات رقعه شروع میشود

تا ابتدای زمین های کشاورزی

۲-پایین ده که از تکیه ی امام سجاد(ع) شروع میشود تا ابتدای زمین های کشاورزی

۳-بالای ده که از مسجد مسلم ابن عقیل شروع میشود تا انتهای باغها

۴-وسط ده یا پا چنار که اطراف درخت چنار را گویند.

هر محله برای خود یک مسجد ویک تکیه دارد.