شهرستان بهار یکی از شهرستانهای هشت‌گانه استان همدان با وسعتی معادل ۱۳۳۴ کیلومترمربع، حدود هفت‌درصد از وسعت استان را شامل می‌شود. این شهرستان دارای سه بخش مرکزی، لالجین و صالح‌آباد و شش دهستان و سه شهر بهار، لالجین و صالح‌آباد و هفتاد روستای دارای سکنه است.
شهرستان بهار از نظر طبیعی دارای آب و هوای خشک بوده، رژیم بارندگی آن از تیپ اقلیم مدیترانه‌ای است.
اکثر اهالی این شهرستان به زبان ترکی و تعدادی از روستاهای غربی آن به زبان کردی صحبت می‌کنند. همه اهالی این شهرستان بر مذهب شیعه‌اند.
شهر بهار مرکز بخش بهار یا سیمینه‌رود شهرستان همدان است. این شهر در نوزده کیلومتری شمال غرب همدان واقع است. این بخش از دو دهستان سیمینه‌رود و خدابنده‌لو تشکیل یافته و مجموعاً دارای ۳۱۱ آبادی است. جمعیت این شهر در سال ۱۳۶۵شمسی ۲۱۶۷۸ نفر بوده‌است.
مهاجران (ماران) مرکز دهستان مهاجران بخش لالجین، بزرگترین روستای این فرمانداری است که به‌رغم جمعیتی بالغ بر هشت‌هزار تن هنوز رسماً شهر نشده‌است.
مهم‌ترین جاذبه‌های گردشگری شهرستان بهار:
شهر لالجین
آرامگاه شیخ محمد بهاری
تپه و پل مهاجران (ماران)
کاروانسرای تاج‌آباد
تپه سیمین زاغه
فعالیت عمده صنایع دستی شهرستان بهار در زمینه بافت قالی و ساخت سفال و سرامیک است. در این دو صنعت- هنر در سال ۱۳۸۲ به ترتیب ۱۱۱۲۱ و ۳۵۸۰ نفر مشغول به فعالیت بوده‌اند.
پیشینه تاریخی:
در اوایل قرن پنجم شهر بهار مرغزار یکی از امرای سلجوقی به نام قراتکین بوده‌است. در سال ۸۰۰ هجری که امیرتیمور گورکانی آسیای صغیر و شام را به تصرف درآورد، هفت ایل بزرگ را به نواحی مختلف ایران کوچاند. در این بین، ایل بهارلو (از جمله ایلات قراقویونلو) مرغزار بهار (قُرُق) را ییلاق خود قرار دادند. این ایل در زمان صفویه در قراتکین ساکن شدند و به سبب غلبه بهارلوها این منطقه به بهار موسوم شد.
بهار در گذشته‌های بسیار دور از منظره‌های زیبا و از نعمت‌های خدادادی و طبیعی زیادی بهره مند بوده‌است به روایت تاریخ زین العابدین شیروانی در سنه ۱۲۵۳ ه ق، سپاهیان هلاکوخان و مغول، آن را ویران و قلعه شهر را با خاک یکسان کردند. در سال ۸۰۰ ه ق امیر تیمور گورکانی، هفت ایل ترک زبان که یکی از آنان ایل بهارلو بود به نواحی کردستان و همدان کوچانده و ییلاق خود را همچون قراتکین (یکی از امرای سلجوقی به سال ۳۰۸ هق) مرغزار و چمن‌های بهار قرارداد.
وجه تسمیه بهار:
نام شهر بهار از ایل بهارلو که در زمان قراقویونلوها در این منطقه اسکان یافته‌اند، گرفته شده‌است.
مردم:
دین مردم این شهرستان اسلام و مذهب شیعه‌است. زبان عموم مردم ترکی است و عده قلیلی نیز به لری و کردی تکلم می‌کنند. از دوره صفوی طایفه قراگوزلوها نیز در منطقه حضور داشتند که اراضی بهار را بین خود به صورت اربابی تقسیم کرده بودند.
مشاهیر:
-شیخ محمد بهاری [[(۱۲۶۵-۱۳۲۵ق) فرزند میرزا محمد مجتهد شیعه. وی در نجف از ملازمان
ملاحسینقلی شوندی گردید.مقبره ایشان در گلزار شهدای بهار است.
-علی‌اصغر بهاری
تعداد شهدا و مفقودین:
تعداد شهدا و مفقودین این شهرستان ۵۵۷ نفر معادل ۷,۷ درصد کل شهدای استان می‌باشد که خانوده آنها زیر پوشش بنیاد شهید قرار دارند.تعداد آزادگان این شهرستان ۱۲۷ نفر معادل ۱۲,۹ درصد کل تعداد آزادگان استان و تعداد جانبازان این شهرستان ۱۶۸۸ نفر معادل ۸,۷ درصد کل جانبازان استان می‌باشد که تحت پوشش خدمات بنیاد جانبازان قرار دارند.
ویژگی‌های طبیعی:
از ویژگی‌های طبیعی بهار می‌توان به تنوع آبرفتهای حاصلخیز که از فرسایش رسوبات سطحی ارتفاعات الوند به وجود آمده و نیز به نفوذ پذیری عمق خاک آن اشاره کرد. بهار به علت دارا بودن زمستان‌ها و یخبندان‌های طولانی از مناطق سردسیر کشور محسوب می‌شود. تابستان‌هایش معتدل و گرمترین ماههای سال آن، تیر و مرداد با حداکثر گرمای ۶/۳۹+ درجه سانتیگراد و سردترین ماهها دی و بهمن با حداقل درجه حرارت ۳۳- سانتیگراد است.میانگین بارش سالانه در حدود ۳۱۵ میلی متر و حداقل بارش سال در اواخر خرداد و حداکثر آن در فروردین ماه به ثبت رسیده‌است. این شهر به دلیل اختلاف ارتفاع بین بهار و ارتفاعات الوند، منطقه‌ای بادخیز است.
شبکه آبها:
چاهها، قنات و رودها، شبکه آبیاری بهار را تشکیل می‌دهند و همین است که موجب توسعه و گسترش کشاورزی در این شهر و منطقه شده‌است. از مهم ترین رودهایی که در این منطقه جریان دارد، می‌توان از سیمینه رود، قره‌چای، فرجین و رودخانه صالح آباد را می‌توان نام برد.
نظر کاربران :
هیچ نظری برای این مطلب ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید.