بستنی سنتی قزوین

بستنی سنتی قزوین که خامه‌ی لایه لایه از ویژگی بارز آن است. نان، خامه، بستنی سفید، زعفرانی، دوباره خامه و نان و نهایتا پسته قزوین و گردو…منطقه قزوین، در ایران باستان، مردم افشره انگور را روی مقداری برف در کاسه‌ای می‌ریختند و آن‌ را به عنوان دسر، مخصوصا هنگام گرمی هوا صرف می‌کردند. برف یا از زیرزمین‌های سردی به نام یخچال، یا از برف باقی‌مانده بر روی کوه‌های اطراف پایتخت تابستانه، هگمتانه، برداشت می‌شد. جالب این است که بستنی سنتی قزوین به دلیل ترکیب و طعم آن با استقبال مردم به شمال کشور هم فرستاده می‌شود.
«حاج جعفر شادکام» از شش سالگی در کارگاه بستنی سنتی کارش را آغاز کرده و از سال ۱۳۴۵ تا سال ۱۳۵۵ شاگرد حاج تقوی بود.
او پس از گذراندن دوره شاگردی با همکاری پدرش یک مغازه در خیابان راه‌آهن افتتاح کرد که از قدیمی‌ترین بستنی فروشی‌هایی شد که تا مدت‌ها مردم منطقه، یک بستنی سنتی خوب را در آن مکان می‌شناختند.
«حاج جعفر حقیقت» در خیابان امام خمینی، «اصغر ماتام» در خیابان سپه و «حاج عباس» در خیابان عارف از چهره‌های شناخته شده دیگری هستند که طعم به یاد ماندنی بستنی سنتی قزوین را ماندگار کرده‌اند.
حاج جعفر درباره سختی‌های درست کردن بستنی سنتی قزوین به روش قدیم می‌گوید: در گذشته شیر و ثعلبی که از آلمان وارد می‌شد مایع اصلی این بستنی را تشکیل می‌داد، مخلوط کردن شکر و گلاب در یک ظرف آلومینیومی قرار گرفته در داخل ظرف چوبی پر از یخ و نمک به وسیله‌ی یک پاروی چوبی از زحمات تهیه بستنی سنتی قزوین بود که طعم آن را ویژه و زمینه فرستادن آن به شهرهای دیگر را فراهم می‌کرد.
وی ادامه می‌دهد: اما هم‌اکنون استفاده از روش‌های صنعتی و تکنولوژی جایگزین روش‌های قدیمی شده است.
حاج جعفر تصریح می‌کند: در حال حاضر به جای تحمل سختی‌های قدیم مواد بستنی در شیر سرد کن ریخته می‌شود و یک روز داخل ظرف باقی می‌ماند، سپس مواد را با کمک هم زن هم می‌زنند و دوباره مواد را داخل سرد کن می‌ریزند و این کار را چند بار تکرار می‌کنند تا مواد شکل بگیرند و مثل یک مایه خمیر در بیایند، پس از آن مواد را مانند گچ کاری به دیواره‌ی یخچال می‌کشند و به صورت یک لایه سفید، زعفرانی و گاهی کاکائوئی درمی‌آورند و تحویل مشتری می‌دهند.

منبع:خبرگزاری ایسنا