امامزاده بابا احمد اندیکا در حدود پنجاه و پنج کیلومتری شمال شهرستان مسجد سلیمان و چهل کیلومتری غرب شهرستان لالی، مابین شهرستان های لالی و اندیکا. در ميان دو كوه سر به فلک کشیده «اُديو» (آب دیو احتمالا به معنای آب عمیق و ژرف) و «ديراو» (دور آب) چونان نگینی محصور در تنگی پرهیبت به نام «تنگ بابا احمد» (تنگِ باوامد). با طول و عرض جغرافیایی ۳۲.۳۲۰۱ و ۴۹.۳۵۲ و در ارتفاع حدود ۵۰۰ متری از سطح دریا واقع شده است. داشتن بقعه ای متبرکه و چشمه آب گرم در منطقه از شهرت خاصی برخوردار است. در کنار زیارت از بقعه، می توانید از جاذبه های دیگر نیز استفاده کرده و لذت ببرید.
قدمت بقعه امامزاده بابا احمد اندیکا
قدمت بقعه و زیارتگاه امامزاده بابا احمد به دوره پادشاه هنرپرور و ادب دوست، معین الدین شاهرخ میرزای تیموری (۷۸۳-۸۲۵ هجری خورشیدی) و قبرستان پیرامون آن که شامل قبور قدیمی با سنگ های تراشیده شده است. شیر سنگی های زیبا و خوشتراش است، تا دوره صفویه نیز می رسد. ساختمان بارگاه چهار ضلعی با گنبد آبی فیروزه ای خوشرنگی است که در گذشته سبز رنگ بوده است با پرچم سبز منقش به عبارت «لا اله الا الله» در حال اهتزاز بر فراز گنبد و دارای گلدسته های کوچکی است که چشم و روح هر بیننده ای را می نوازد.
متولیان و ساکنان اطراف این بارگاه اکثرا از طایفه بابااحمدی و با لقب درویش باوامد شهره اند. تولیت این بقعه به صورت دوره ای در بین چند خانواده که همگی نسل اندر نسل درویش هستند. دست به دست می چرخد و کار حفظ و نگهداری از بقعه و آرامگاه اطراف آن و همچنین پذیرایی و راهنمایی از زوار و بازدید کنندگان از بارگاه امامزاده و جمع آوری هدایا و نذورات بر عهده این افراد است. این بقعه به علت قدمت تاریخی بناء در ۱۱ دی ۱۳۸۰ با شمارهٔ ثبت ۴۶۸۲ در فهرست آثارملی ایران به ثبت رسیده است.
جاذبه های منطقه
با کمی فاصله از این بارگاه، ساختمان حمام آب گرم معدنی شگفت انگیزی با دو در ورودی کم ارتفاع وجود دارد که در دامنه کوه واقع شده است. در کنار این بقعه، بقایا و آثاری بسیار محدود از آسیاب های قدیمی و سنتی آبی نیز به چشم می خورد که ظاهرا روزگاری از آب دره عمیق چلبار ( احتمالا به معنای چهل بهار) در اطراف بارگاه بابااحمد که در گذشته وجود داشته است. نیرو و توان می یافته و به گردش در می آمده است. این همه می تواند نشان دهنده ی وجود عمران و آبادانی قابل توجه در این منطقه در گذشته ای نه چندان دور باشد.
در میانه کوه بزرگ و تقریبا صیقل یافته ای که در فاصله ای نسبتا دور از امامزاده بابااحمد قرار دارد. شیء ای در هیبت دری بزرگ و گران سنگ در وسط تیغه ای به ظاهر حاصل دست انسان و فاقد بافت گیاهی سبز اطراف خود، جلوه می کند که به «در آهنی» یا «در آهنین» معروف شده است.
نحوه دسترسی
روستایی که امامزاده بابا احمد در آن قرار دارد در بخش مرکزی شهرستان اندیکا در استان خوزستان و در مسیر جاده قلعه خواجه به شهرلالی قرار دارد. در ۲۰ کیلومتری شهر قلعه خواجه و از ابتدای پل تلوک به سمت راست که بروید بعد از سه کیلومتر به روستا می رسید.
نظر کاربران :
هیچ نظری برای این مطلب ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید.