چاههای آب بردستان مربوط به سده‌های میانه دوران‌های تاریخی پس از اسلام است و در شهرستان دیر، بخش مرکزی، شهر بردستان واقع شده است. چاههای آب بردستان در تاریخ ۲۶ اسفند ۱۳۸۶ با شمارهٔ ثبت ۲۲۱۷۱ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. به دلیل وجود چاههای آب بردستان در درون قبرستان اسلامی این زمین ها محل دفن و شستشو و سایر تشریفات مذهبی مربوط به مردگان پیش از دوره ی مسلمین بوده است و بعدها بر روی آن و یا اطراف آن اماکن قبرستان مسلمین به وجود امده است. چاههای آب بردستان تا قبل از ایجاد خط انتقال آب طرح محرم در سال ۱۳۷۱ ه.ش محل تامین آب آشامیدنی مردم بوده است و ارتفاع آن بسیار کم و در حدود دو متر و آب آن ها شیرین و استفاده از آن برای عموم آزاد بوده است ولی در حال حاضر استفاده ای از آن ها نمی شود.
بردستان شهری واقع در پنج کیلومتری مرکز شهرستان دیر که شاید قسمت عمده ای از شهرت آن بخاطر قدمت تاریخی و چشم اندازهای زیبای موجود در آن باشد.باید در نظر داشت این منطقه از نظر قدمت، ریشه ای طولانی دارد و همچنین مدت‌ها محل سکونت یهودیان بوده است و به عبارتی، پتانسیل بالایی در زمینه آثار تاریخی دارد.وقتی تاریخچه این منطقه را برسی می‌کنیم، متوجه می‌شویم که این شهرستان پیشینه‌ای تا دوران سلوکیان و سامانیان دارد.آثار تاریخی بردستان، بی بی خاتون، اطراف شاه ابولقاسم، و…عموما منحصر به فرد هستند و در واقع هنر و زیبایی خاص خود را دارد؛ به عبارتی این آثار بیانگر قدمت منطقه و نشانگر جایگاه فرهنگی دیر در استان بوشهر است.مسجد جامع، قلعه، چاههای دوتا و برزو، گوری (محل نگهداری گندم)، خرابه‌های بردو، گمرک بابکان، آتشکده و…از جمله آثار تاریخی بردستان محسوب می‌شوند.
در حدود سیصد متری جنوب مسجد بردستان، در سمت جنوب غربی شهر بردستان دهانه سه حلقه چاه مستوی شکل وجود دارد که دو تا از آن ها به هم چسبیده و به چاه دوتا معروف است و سومی که با مقداری فاصله و در جنوب آن ها قرار گرفته به چاه برزو معروف است. در قسمت های پایین، چاه ها را در درون سنگ تراشیده اند و در قسمت های بالا آن را سنگ چین و طوقه بندی سنگی کرده و با ساروج پوشش داده اند.
منابع:ویکیپدیا-خبرگزاری مهر
نظر کاربران :
هیچ نظری برای این مطلب ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید.