قلعه سگران طالقان

قلعه سگران مربوط به اواخر دوره تیموریان است و در شهرستان طالقان، روستای سگران واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۲ بهمن ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۷۲۴۶ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.قلعه سگران در فاصله ۱۰۵۰ متری شمال روستای سگران و بر بالای قلّه مرتفعی که گرداگرد آن را دره هایی محصور نموده است و کاملاً بر افراشته و منفرد بنظر می رسد قلعه تاریخی وجود دارد که اهالی آنرا قلعه سگران می نامند.سگران یکی از روستاهای زیبا و سرسبز شهرستان طالقان مرکزی می‌باشد و بشوند جایگاه جغرافیایی و کوهپایه‌ای از مناظر بکری برخوردار می‌باشد که دیدن این مناظر روح آدمی را آرامشی الهی می‌بخشد. ارتفاع این روستا از سطح دریا ۲۳۸۷ متر است. پیشه مردمان این روستا باغ داری می‌باشد و میوهای این روستا گردو، بادام، سیب، آلبالو، گیلاس و زردآلو است. این روستا در انتهای جاده‌ای قرار دارد که به کوه بندگاه می‌رسد و عبوری از آن نیست.

قلعه سگران در جهت شرقی_غربی و با تبعیت از کوهی که بر آن قرار داراد احداث شده و طول آن حدود ۵۵متر وعرض متوسط آن ۱۵ متر می باشد. گرداگرد سطح کوه که محوطه قلعه محسوب می شود حصاری ساخته شده که دارای ۶ برج در اطراف آن و در نقاطی که شرایط کوه موقعیت آنرا تعیین می نماید ساخته شده است. موقعیت قرارگیری برجها بگونه ای است که ساکنان آن بتوانند بر اضلاع و شکافهای بدنه کوه نظارت و کنترل داشته باشند.از سطح قلعه سفالهایی ازدوران مختلف تاریخی بخصوص اسلامی، از انواع مختلف یافته و گرد آوری شده که با توجه به آنها قدمت قلعه را قرون دوم و سوم اسلامی تا اواخر دوره تیموری می توان تعیین کرد.

مصالح احداث قلعه، سنگ لاشه و ملات گچ نیمکوب می باشد و بنظر می رسد قلعه با اضطراب و عجل بسیار ساخته شده است. گچ نیمکوبی که از آن به عنوان ملات استفاده شده دارای دانه های بسیار درشت تا اندازه مشت انسان می باشد که خوب پخته نشده و همین امر موجب فرسایش بخشهایی از معماری قلعه شده است. آب مصرفی قلعه نشینان از طریق تنبوشه هایی که حد فاصل میان قلعه و چشمه های ارتفاعات غربی کار گذاشته شده بود تأمین می شده است.
بنظر میرسد قلعه تاریخی سگران یک قلعه استقراری بوده و ساکنان متموّل روستاهای اطراف در مواقع هجوم و خطر، دارایی ها و عیال و اولاد خود را به این مکان منتقل وخود به مقابله با دشمن می پرداختند.
آدرس : شهرک طالقان، جاده روستای ایستا، سه راهی نویزک، بعد از روستای نویزک، روستای سگران

منابع:
بزنیم بیرون
ویکیپدیا