روستای سرخا بندرعباس با جمعیتی بیش از ۲۰۰ نفر از توابع شهرستان بندر عباس می باشد. روستای سرخاء از جنوب به بخش تخت از شمال به دهستان سیاهو و از شرق به کوه‌های سرخاء و از غرب نیز به روستای خورگو محدود می‌شود. رودخانه جاماش که از کوه‌های هماگ سرچشمه می‌گیرد، از کنار روستای سرخا عبور می‌کند. این رودخانه با نام رود جلابی به خلیج‌فارس می ریزد. روستای سرخاء جاذبه‌های طبیعی بسیار متنوع و زیبایی دارد. از آن جمله می‌توان به چشمه‌های آبگرم، معادن گل سرخ و مارن، باغ‌های مرکبات، حاشیه های رودخانه جاماش، نخلستان‌های روستا، و غارهای طبیعی بهشت و جهنم اشاره کرد.
در این مطلب می خوانید :
روستای سرخا بندرعباس
روستای سرخاء به مجموعه آبادیهای دم رودخانه، شوکلات، کلم، مازغمن، شیخ‌آباد، هووبادی، خانمردو، اسلام‌آباد، گرکوه، سرخاء پایین، سربند. سیلومی گفته می‌شود که از توابع شهرستان بندر عباس (با مختصات جغرافیایی ۵۶ درجه و ۳۲ دقیقه طول شرقی و ۲۷ درجه و ۳۸ دقیقه عرض شمالی) بوده و در ۵۸ کیلومتری شمال شرقی بندرعباس واقع شده‌است. این روستا از جنوب به بخش تخت از شمال به دهستان سیاهو و از شرق به کوه‌های سرخاء و از غرب نیز به روستای خورگو محدود می‌شود. رودخانه جاماش که از کوه‌های هماگ سرچشمه می‌گیرد. با نام جاماش از کنار روستا عبور می‌کند. این رودخانه با نام رود جلابی به خلیج‌فارس می‌پیوندد.
در تقسیمات سیاسی آبادیهای بالای سرخاءشامل دم رودخانه، شوکلات، مازغمن، کلم، هووبادی، خانمردو و شیخ‌آباد. اسلام‌آباد گرکوه جزء مراکز جمعیتی دهستان ایسین در بخش مرکزی در شهرستان بندرعباس در استان هرمزگان و آبادیهای جنوبی سرخاء شامل، سرخاء پایین. سربند، سیلومی جزء مراکز جمعیتی دهستان تخت در بخش تخت درشهرستان بندرعباس در استان هرمزگان است.
دسترسی به آبادیهای سرخاء از طریق بندر عباس با جاده‌ای آسفالت و از طریق مسیر سیاهو – طیفکان راحت شده است.
تاریخچه روستای سرخا
در خصوص تاریخچه شکل‌گیری روستای سرخاء با توجه به اینکه اسناد تاریخی در این خصوص در دست نیست. لذا کنکاش تاریخی و مطابقت آن با نقل قول‌ها و روایاتی که توسط قدیمی‌ها سینه به سینه نقل شده می‌تواند در روشن شدن موضوع راهگشا باشد. آنچه صحیح تر بنظر می‌رسد سابقه تاریخی آبادیهای سرخاء به دوران صفویه نیز می‌رسد. بر اساس نقل قول‌ها ساکنین اولیه منطقه سرخاء در مقطعی از تاریخ به دلیل ظلم و ستم حاکمان ناشی از گرفتن مالیات‌های سنگین با نماینده حاکم آن زمان‌ها مشکل و درگیری پیدا می‌کنند. با توجه به خطر حمله و تعقیب قشون حکومتی اهالی سرخاء تصمیم بر ترک منطقه و مهاجرت می‌کنند. (به غیر از یک یا دو خانواده که بنا به دلایلی نتوانستند بقیه ساکنین کاملاً مهاجرت نموده‌اند) هرگز نیز برنگشته‌اند. پس از آن نیز در مقاطع مختلف زمانی مهاجرینی از مناطق دیگر در آبادیهای سرخاء ساکن می‌شوند.
نحوه دسترسی به روستای سرخا بندرعباس
آدرس: بندرعباس، ۵۸ کیلومتری شمال شرقی بندر عباس از طریق مسیر سیاهو – طیفکان، روستای سرخا
راه‌های روستایی سرخاء
راه روستایی کهوران – سرخاء
در اواسط دهه چهل شمسی و با مشارکت اهالی منطقه در خصوص تأمین نیروی کارگری اولین اقدام راهسازی در منطقه انجام شد. کلیه مراحل احداث جاده به صورت دستی و حقوق کارگران نیز از طریق دادن گندم به آنان تأمین می‌شد.
راه روستایی گدار گز
در سال ۱۳۵۶ جاده گدار گز به دلیل موقعیت مناسب جهت استفاده کل اهالی منطقه سرخاء (شمال و جنوب منطقه سرخاء) از مسیر دیمشهر خورگو به سمت شیخ‌آباد سرخاء احداث و مورد استفاده قرار گرفت.
راه روستایی طیفکان – سرخاء
پس از اتمام راه گدار گز در اواخر دهه پنجاه شمسی بازگشایی مسیر طیفکان به سرخاء انجام و جاده خاکی جهت تردد وسایل نقلیه ایجاد شد. اخیراً و پس از انتقال اداره راه روستایی از جهاد کشاورزی به راه و ترابری از سال ۸۲ عملیات تکمیل و اجرای آسفالت و ابنیه فنی راه روستایی طیفکان به سرخاء آغاز و در حال حاضر مراحل پایانی آن را طی می‌کند.
جاده سرتک
در اواسط دهه شصت شمسی و به منظور کوتاه‌سازی مسیر خور گو به سرخاء مسیر کوهستانی به طول ۸ کیلومتر از خورگو به سرخاء به وسیلهٔ ماشین آلات راهسازی بازگشایی می‌شود. این جاده به دلیل بارندگی‌های انجام شده و کوهستانی بودن مسیر مسدود است.
جاده جغان – سرخاء
جاده خاکی جغان به سرخاء در اواخر دهه شصت به دلیل مسدود شدن راه گدار گز و همچنین ایجاد جاده مناسب تا روستای جغان و تخت توسط جهاد کشاورزی بازگشایی شد.
نظر کاربران :
هیچ نظری برای این مطلب ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید.