خونریزی ها از جمله اتفاقات خطرناکی است که گاهی در مسافرت با آن برخورد می کنید . معمولا خونریزی ها کوچک بوده و بعد از چند دقیقه بدون نیاز به کمک خاصی خود به خود قطع می شوند ؛ اما گاهی خونریزی شدید و منجر به بی هوشی و فوت می شود . اولین و مهمترین کمک به فرد مصدوم , کمک روحی است . به او ( یا خودتان ) روحیه دهید و اطمینان داشته باشید که می توانید بر شرایط خطر غلبه کنید .
خونریزی های خارجی
سرعت عمل در مواجهه با خونریزی بسیار مهم است . اصلا فرصت را از دست ندهید . قطره قطره خون با ارزش است و نباید بیهوده هدر برود , مخصوصا در شرایطی که شما دور از هرنوع تمدن هستید . در صورتی که عضو صدمه دیده در دست و یا پا است .کار شما بسیار راحت است . بالا نگه داشتن عضو و فشار مستقیم بر محل آسیب دیده می تواند به سرعت , خونریزی را کنترل نماید . اگر این روش ها موثر واقع نشد دو راه دیگر دارید . نقاط خاصی در دست و پا وجود دارند که به نقاط فشار موسومند . این نقاط محل عبور سرخرگ های ورودی به دست و پا از روی یک استخوان و یا محل سفت هستند که همانند نبض دست قابل احساسند . یکی از مهمترین این نقاط در دست ؛ در زیر بازو قرار دارد که با اندکی جستجو می توانید آنرا بیابید . راه دیگر استفاده از شریان بند یا تورنیک است که معمولا به عنوان آخرین را پیشنهاد می شود . زیرا به طور کامل مانع از عبور خون می شود و در صورتی که باز نشود در مودت کوتاهی می تواند باعث مرگ عضو مربوطه شود .
نقاط فشار
در صورتی که در جعبه کمک های اولیه شما چیزی به اسم تورنیکت و یا شبیه به آن وجود ندارد , اصلا نگران نباشید . با کمک پارچه محکمی و یک تکه چوب می توانید تورنیکت بسازید . پارچه را یک بار به دور دست یا پای صدمه دیدنی بپیچید , یک گره بزنید , چوب را روی گره گذاشته و یک بار دیگر پارچه را گره بزنید . حالا با پیاندن چوب می توانید تورنیکت را محکم کنید. زمان بستن تورنیکت را یادداشت کنید و مراقب باشید که در صورت گذشت زمان طولانی (معمولا ۱۵ دقیقه ) لازم است به مدت کوتاهی ( تقریبا یک دقیقه ) آن را باز کنید که اندام بسته شده از بین نرود .
خونریزی داخلی
چنانچه خون پس از خروج از رگ در داخل حفره ای از بدن ریخته و محلی خونریزی مشاهده نشود , به آن خونریزی داخلی می گویند . مانند خونریزی در داخل جمجمه و یا در مجاری گوارشی , در مورد خونریزی های داخلی تقریبا کار زیادی از دست شما به عنوان یک امدادگر برنمی آید ؛ چون اصولا چیزی نمی بینید که بخواهید با آن درست برخورد کنید . در این موارد مهمترین کار رساندن بیمار به مرکز درمانی است و بهترین اقداماتی که می توان انجام داد به ترتیب زیر است :
۱- کنترل علائم حیاتی
۲- کنترل راههای هوایی
۳-قرار دادن بیمار در بهترین وضعیت (مثلا اگر بیمار دچار تهوع و استفراغ های مکرر است او را به پهلو و سمت چپ بخوابانید و اگر خونریزی داخلی اندام ها (دست و پا ) است ؛ اندام را بالا نگه دارید .)
۴- بیمار اگر دچار شوک است کمک های اولیه در مورد او انجام شود .
۵- در صورت امکان به بیمار اکسیژن داده و به ایچ چیز نخورانید .
۶- در اولین فرصت ممکن بیمار را به مرکز درمانی انتقال دهید .
در صورت ضربه به سر ؛ استفراغ های مکرر , خروج مایع مغزی نخاعی (مایعی شفاف ) از گوش ها , زنگ خطر بزرگی جهت اعلام خونریزی داخل مغزی و ضربه مغزی می باشد که می تواند باعث مرگ مصدوم گردد . در این موارد سر مصدوم را بالاتر از سایر اندام او قرار دهید . از خروج مایع مغزی نخاعی به بیرون جلوگیری نکنید و هرچه سریع تر مصدوم را به مرکز درمانی انتقال دهید .
منبع : کتاب راهنمای کاربردی کمپینگ ( اوقات فراغت و اقامت در طبیعت )
دیدگاه ها :
*اگر نظری دارید یا این مطلب نیاز به اصلاح دارد و یا عکس یا ویدئوی مرتبط با آن دارید لطفا اینجا برای ما ارسال کنید.