دهستان چاه ورز از توابع بخش چاهورز در شهرستان لامرد استان فارس ایران است؛ و مرکز آن روستای چاهورز میباشد. دهستان چاهورز در سال ۱۳۷۲ تأسیس شد. مرکز این دهستان روستای چاهورز حدود ۳۵۰ کیلومتر با شیراز فاصله دارد و در ۴۸۶ متری از سطح دریا و در منطقهٔ کوهستانی زاگرس جنوبی واقع شده و آبوهوای آن گرمسیر و مالاریائی است.شغل مردم در این دهستان زراعت و گله داری است. اما امروزه شغل بیشتر مردم چاهورز کارهای تجاری و خدماتی است. موقعیت تجاری این بخش و وجود راههای ارتباطی شهرستان لامرد به مرکز استان فارس و لارستان که درمحدوده بخش چاهورز واقع شده به این نقطه اهمیت دادهاست.
چاه ورز از قدیم تاکنون محور فعالیتهای اجتماعی ، اقتصادی، فرهنگی و مذهبی در منطقه جنوب بوده است.
فعالیت اجتماعی
چاه ورزی ها همواره در کانون توجهات بودند و اولین مردمی بودند که توسط روحانی مجاهد و مبارز شهید حجه الاسلام والمسلمین شیخ حسین رفیعی لباس مقنعه را برای بانوان بکار بردند که تا آن زمان مرسوم نبود و زنان از کلته استفاده میکردند.
مردان هم لباسهای شال و قبایی می پوشیدند که در دوران سیاه رضاخانی گرفتار اقدام ننگین کشف حجاب شدند و سربازان رژیم شاه قبای بلند آنان را از کمر کوتاه می کردند.
امروزه نیز آمار بیشترین دانشجو و تحصیلکرده را در بین شهرها و روستاهای همجوار از بین خواهران و برادران دارد و غالبا در امورات اداری و فرهنگی فعالند.
فعالیت اقتصادی
از قدیم تا کنون چاه ورز محور اقتصادی و خرید و فروش و بازار منطقه بوده است. در زمان رژیم شاهی مردم چاه ورز بازار بزرگی را در “هفتاردان” داشتند که محور مواصلاتی و معاملاتی شهرها و استانهای همجوار بود و امروز هم خوار و بار منطقه و شهرهای اطراف از بازارهای عمده فروشی چاه ورز تامین می شود.
بیمارستان و مراکز درمانی
چاهورز از مرکز بهداشتی درمانی برخوردار است که در سال ۱۳۸۳ با زیر بنای ۹۰۰ متر مربع ساخته شدهاست.
جمعیت
جمعیت چاهورز بر پایه نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۰ برابر با ۲۴۰۴ نفر بودهاست؛ که متشکل از ۶۱۹ خانوار و ۱۱۸۹ زن و ۱۲۱۵ مرد بودهاست. چاه ورز در سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۲٬۶۴۰ نفر (۵۲۱خانوار) بودهاست.
ترابری
از چاهورز اتوبوس بیرم-شیراز میگذرد. همچنین راه ارتباطی بین لار و لامرد از مرکز چاه ورز میگذرد.
اقراد سرشناس
• احمد اکبرپور نویسنده ادبیات کودک و نوجوان و دارای جایزه بهترین کتاب سال از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در سال۸۴، در سال ۲۰۰۶ در لیست هیئت بینالمللی کتاب برای افراد جوان (IBBY) قرار گرفت.
• علیرضا عسکری چاه وردی رئیس دانشگاه هنر شیراز، محقق و نویسنده و سرپرست ایرانی مطالعات شهر پارسه.
جاذبه های گردشگری
تپهٔ گلرخ
تپهٔ گلرخ، از آثار تاریخی دورهٔ قبل از اسلام واقع در جنوب چاه ورز است. این اثر در تاریخ ۲۴ تیر ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۹۲۲۰ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست. این اثر بعد از قلعه اژدها پیکر لار در رده چهل و هشتم مهمترین آثار تاریخی فارس قرار دارد. قدمت تاریخی قلعه گلرخ در ارتفاعات جنوب چاهورز، بر اساس بررسیهای انجام شده روی سفالهایی که در این قلعه پیدا شدهاست مربوط به دوره ساسانی بودهاست. این نظر با پیدا شدن یک سکه بیشتر تقویت شد. با بررسی این سکه مشخص شد که این سکه مربوط به دوره حکومت خسرو انوشیروان بوده که در ضرابخانه داربگرد داراب ضرب شدهاست. با تحقیقات اخیر یکی از دانشجویان ارشد باستانشناسی مشخص شده که قدمت این قلعه به دوره اشکانیان بازمیگردد. در آن حد اقل دو کارگاه سفالگری بودهاست.
نخل دوقلو
نخل دوسر در شهرستان لامرد شهرت بسیاری دارد. در کتاب فرهنگ لامرد از این نخل با عنوان دهمین نقطه برای گردشگری در شهرستان لامرد یاد شدهاست همچنین در این کتاب، این نخل را به عنوان عجایب خلقت معرفی کردهاست. سم این نخل چندبار در کتاب من نوکر بابا نیستم از احمد اکبرپور آمدهاست. این کتاب یکی از سه نامزد کتاب سال جمهوری اسلامی و نامزد بهترین رمان جشنوارهٔ دو سالانهٔ کانون پرورش ایران بودهاست.
نحوه دسترسی به دهستان چاه ورز
چاهورز در دشت علامرودشت با فاصلهٔ ۳۵۰ کیلومتر از جنوب شیراز واقع شدهاست. مختصات جغرافیایی چاهورز عبارتست از ۲۷ درجه، ۲۵ دقیقه و ۵۲ ثانیه شمالی و ۵۳ درجه و ۲۶ دقیقه و ۱۱ ثانیه و ارتفاع آن از سطح دریا ۴۸۶ متر است. چاهورز از جنوب رشتهکوه علامرودشت احاطه شدهاست؛ اینرشتهکوه از روستای شلدان آغاز میشود و در روستای پاقلات به پایان میرسد طول این کوه ۱۲۴ کیلومتر و بلندترین قسمتآن ۱۴۳۰متر از سطح دریا است. از شمال نیز به رودخانه فصلی علامرودشت که از صحرای باغ لارستان سرچشمه میگیرد محدود است.
نظر کاربران :
درود بر چاه ورزی های مهمان نواز و خونگرم