حسینیه رئیس محمد درازی در روستای درازی شهرستان دشتی از توابع این استان بیانگر هنرمندی، هنر پروری و فرهنگ غنی مردم این روستاست. معماری حسینیه رئیس محمد درازی حاصل نهادینه شدن ایمان دینی و الهام اسلامی در جان و دل مردم مومن این روستاست. حسینیه و مسجد رئیس محمد روستای درازی با قدمت ۱۳۰ سال هویت ارزشی این دیار و جلوه گاه عاطفه معنوی مردم روستاست. حسینیه رئیس محمد درازی مربوط به دوره قاجار است که در ۲۸ اسفند ۸۵ با شماره ثبت ۱۸۷۲۲ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
مسجد جامع این روستا نیز در سال ۱۳۱۷ توسط رییس محمد در کنار حسینیه احداث شده و حسینیه زنان نیز با همین سبک و سیاق در سال های اخیر احداث شد.
آغاز به کار حسینیه در ماه رمضان و معمار آن کازرونی بوده و سنگ بنا را زایر ابراهیم میرزا غلامرضا می‌گذارد و این بنا که از لحاظ معماری در استان کم‌نظیر است، دارای سه طاق و سه ستون است و از طاق‌های توخالی تشکیل شده و روی ستون‌ها از پشت بام طاق زده شده تا فشار زیادی بر ستون‌ها وارد نشود و مصالح به کار رفته در حسینیه سنگ و گچ بوده و هیچ تخته یا چوبی در سقف آن به کار نرفته و ناودان‌های آن نیز سنگی است.
این روستا که در ۱۲ کیلومتری غرب خورموج مرکز شهرستان قرار دارد، از روستاهای باسابقه دشتی است و به نقل از لغت‌نامه علامه دهخدا ۲۰۰ سال پیشتر جمعیت آن ۹۰۰ نفر بوده است و این روستای کوچک آن قدر به بزرگی مشهور بوده که آخوند ملاعلی که مجتهد بوده از نجف به این روستا هجرت می‌کند و عالمانی مثل آیت‌الله سیدغلامحسین مجتهد و سید استهباناتی در آن به تدریس مشغول بوده‌اند.
ملاحسن میرزا در توصیف این حسینیه سروده است:
«این حسینیه که باشد زشرف عرش عظیم
بر درکفش کنش روح قدس گشته مقیم
پی سقایی او خضر نبی جام به کف
بهر فراشی او فرش به دوش ابراهیم
حوریانش شده جاروب کش از مژه چشم
قدسیانش شده از اجنحه فراش حریم
شده داوود ابر منبر او مرثیه خوان
مستمع آدم و نوح آمد وایوب وکلیم
بانیش رییس محمد که در افعال جمیل
مادر دهر شد از زادن همتاش عقیم
سنه هجریه بد سیصد وده بعد هزار
که شد آراسته این روضه چو جنات نعیم»
در حسینیه رئیس محمد درازی همواره علما و روضه‌خوانان برجسته‌ای به وعظ و روضه‌خوانی مشغول بوده‌اند و از زمان تاسیس تاکنون تمام ماه محرم و صفر روضه‌خوانی برگزار می‌شود.
در ایام ماه محرم و دهه اول آن صبح، عصر و شب مراسم عزاداری و روضه‌خوانی برگزار می‌شود و تا شب یازدهم روضه‌خوان هر شب را به یک شخصیت یا واقعه‌ای از حادثه عاشورا اختصاص می‌دهد و پیش از روضه نیز نوحه پامنبری با موضوع مرتبط با مبحث روضه‌خوان خوانده می‌شود.
در نوحه پامنبری گروهی دایره‌وار نشسته و دو تا سه نفر به عنوان تک‌خوان نوحه‌ای خوانده و دیگران جواب می‌دهند، نوحه‌های پامنبری غنای موسیقیایی بالایی دارد و تمام نوحه‌ها توسط شاعران و مداحان بومی ساخته شده و شیخ علی عاشوری از شاعران و روضه‌خوانان این روستا یکی از برجستگان نوحه‌های پامنبری است.
منابع:شبکه اطلاع رسانی دانا-خبرگزاری جمهوری اسلامی
مطالب مرتبط :