امامزاده عبدالله شوشتر

امامزاده عبدالله شوشتر در بالای تپه‌ای در جنوب شهر شوشتر قرار دارد و دارای چشم‌انداز بسیار زیبایی است. ساختمان اصلی آن از به دوران سلجوقی و به سال ۶۲۹ هجری قمری نسبت می‌دهند. این بقعه محل دفن یکی از فرزندان امام زین‌العابدین (ع) است. ضریح آن در زمان ناصر الدین شاه قاجار به و به سال ۱۲۲۸ خورشیدی به سبک اواخر دوره صفوی ساخته شد. گچ‌بریهای داخل بنا به سبک قاجار است. گنبد امامزاده عبدالله شوشتر به شیوه گنبدسازی منطقه، از نوع رک مضرس است. ارتفاع ایوان ورودی بنا نه متر و عمق آن پنج متر است.
آستان با شکوه امامزاده عبداللّه (علیه السلام) در جنوب شهر شوشتر خیابان طالقانی، بر فراز تپه ای واقع شده است و پیرامون آنرا گورستانی کهن فراگرفته است که ورودی آن در نمای شمالی بنا قراردارد عبارت از سردر بلندی است که در دوسوی آن دو مناره با تزیینات کاشی و نقش هندسی قرارگرفته است پس از ایوان باگذشتن از یک درب چوبی که دارای کتیبه «عمل غیب الله فی تاریخ سنه خمس وثلاثین بعدالالف ۱۰۳۵هـ.ق » است به داخل اتاقی که در برابر حرم قرار دارد وارد می شود سقف گنبدی شکل آن، بر روی قاعده چهار ضلعی که در بالا به هشت ضلعی تبدیل شده قرار دارد زیر سقف با گچبری و نقاشی های گل و بوته و اسلیمی مربوط به دوران قاجار زینت شده است ضریح برنجی آن از شاهکارهای زمان ناصرالدین شاه قاجار و سال ۱۲۷۰ هـ.ق است
توصیفات خارجی بنا:
سایت پلان بنا مساحتی در حدود ۴۰۰۰ متر دارد و مساحت خود بنا در حدود ……. در ظلع شرقی نمای خارجی عمارت از شمال به جنوب در آغاز پایه مکعبی شکل ستون مناره است که به صورت پایه مکعبی شکل از قطعات سنگ پاک تراش ساخته شده است پس از آن یک کثیرالاظلاع شش ظلعی است که پایه دیگر ستون است و بر مکعب اول قرار دارد و پس از آن نیم دایره ای است که بر آن ستون مدور جرز قرار دارد و همگی از سنگ پاک تراش ساخته شده است و بر روی برخی از آنها کتیبه هایی حجاری شده است . این بنای سنگی با انحنای به عمق ۲۰/۳ متر به یک دهانه طاق رومی ر ظلع شرقی میرسد بدنه داخلی تاق به دنباله قطعات سنگی ستون کناری و قسمت شمالی آن با سنگ پاک تراش تزیین شده است ارتفاع تاق به حدود ۶ متر میرسد.
در ظلع شرقی بنا پس ازبالا رفتن از ۹ پله به پله های اصلی بنا که به بام ختم میشود میرسیم بعد از دو انحنا وشکست و به طول تقریبا ۳ متر که همان دیوار بنا میباشند به دیوار نسبتا راستی میرسیم در این دیوار؛ از داخل اتاق ضریح مطهر پنجره ای فلزی و مشبک به بیرون وجود دارد که ابعاد آن ۵/۱*۱متر میباشد
در ظلع جنوبی بقعه فقط یک ایوان کوتاه با عرض ۴ متر وجود دارد که با قطعات سنگ تراش و آجرساخته شده است در دو سوی این ایوان یک اتاق و یک تاق نما وجود دارد.
در ظلع غربی بنا به پنج ایوان برخورد میکنیم که ایوان دوم ازسمت جنوب به شمال ساختمان از چهار ایوان دیگر بزرگتر است و به درون اتاق ضریح پنجره مشبک فلزی دارد. در این قسمت از بنا بوسیله سنگ قبر های قدیمی ؛ تعمیراتیی صورت گرفته است بعضی ازین سنگ قبرها مربوط به دوره های صفویه و دوره های متاخرتر میباشند بر روی بعضی ازین سنگ قبرها از خطوط زیبای ثلث و نستعلیق استفاده شده است.
اما ظلع شمالی که نمای اصلی بقعه است و درب ورودی و ایوان ورودی به بقعه در این ظلع قرار دارد از گوشه سمت شرقی به سمت غربی به ترتیب این گونه ساخته شده است:
ابتدا یک ایوان کوچک با تاق ضربی ساخته شده است و پس از آن جرز بازوی ستونی که گلدسته بر آن سوار است و پس از آن ستون مدوری که از قطعات سنگ پاک تراش ساخته شده است و این ستون قرینه ستون غربی و پایه گلدسته است بر روی این دو ستون حجاری شده و گلدسته مدور با کاشی سفید و آبی و سیاه با نقش لچکی ساخته شده است. نقش این کاشی ها تقلید از سبک کاشی کاری دوران صفوی است
پس از ستون و ستون جرز؛ یک تاق بلند ایوان کم عرض را تشکیل میدهد و پس از یک جرز که از سنگ تراش ساخته شده, جرز ایوان اصلی که ورودی آن هم از قطعات سنگ تراش است به چشم میخورد.