بانو نصرت الملوک دختر امین التّجار اصفهانی در سال ۱۲۶۶ هجری شمسی در خانوادهای اصیل و مذهبی در شهر اصفهان به دنیا آمد، او سنین کودکی را بر خلاف هم سن و سالان خود در تفکر وسکوت و دور از قیل و قال و بازی بچهها گذراند.
بانو امین از ۴ سالگی به مکتب رفت و این آغاز یادگیری علوم دینی و قرآن برای وی بود، او عاشق کتاب خواندن و تفکر بود و لحظات زیادی از عمرش را به مطالعه و یا خواندن قرآن میگذراند، گوئی در قرآن نشانی از بهشت را مییافت.
پس از چند سال، این حجم از کار و تحصیل برای او کفایت نکرد و او در جریان جلسات یادگیری قرآن این نکته را دریافت که زنان در بین خود نیاز به یک مجتهد دارند تا مسائل مربوط به خود را به خوبی درک کرده، احکام را به راحتی استخراج و در اختیار آنها قرار دهند.
پس از مدتی و با کسب اجازه و موافقت پدر و در سن ۱۱ سالگی آغاز به تحصیل علم به صورت جدی و هدفمند و با کمک معلمانی در منزل کرد، وی در سن ۱۵ سالگی با پسر عموی خود میرزا پسر معین التّجار اصفهانی ازدواج کرد اما از آنجائیکه شوق به علم و ادامه تحصیل در وجود او شعله میکشید، حتی پس از ازدواج و همزمان با به دوش کشیدن ۲ وظیفه خطیر همسرداری و مادری، لحظهای از یادگیری و علم آموزی فروگذار نکرد.
آقا میر سید علی نجف آبادی نخستین استاد او در این مرحله بود که تا آخر نیز همراه بانو ماند تا مگر دل دریائی وی را سیراب نماید.
او حتی پس از فوت چند فرزند بر اثر بیماریهای مختلف نیز ناامید و دست بردار نشد و همیشه به رحمت خداوند امیدوار و شاکر و شکرگزار او بود.
در نتیجه این مجاهدتها و تلاشها و این شب بیداریها به کشفیات بسیاری دست یافت تا جائیکه صدای مناجات برگها و درختان و پرندگان و حتی سنگریزهها را نیز با گوش دل میشنید.
از میان چندین فرزندی که به دنیا آورد تنها یکی از آنها برایش زنده ماند و شاید این هم عرصه آزمایش دیگری از جانب خداوند برای او بود ، تا با سختی و داغهای پی در پی بتواند راه کمال را سریعتر بپیماید.
در سال ۱۳۱۴ بانو امین نخستین کتاب خود، یعنی کتاب اربعین الهاشمیه که حفظ و ثبت چهل حدیث است و به زبان عربی نوشته شده است ، تألیف میکرد و این در حالی است که اجازه اجتهاد خود را از ۳ تن از علمای نجف دریافت میکنند.
حضرت آیتالله محمد کاظم شیرازی، آقای حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی مؤسس حوزه علمیه قم و حضرت آیتالله ابراهیم حسینی شیرازی اصطهبانی ۳ تن از افرادی هستند که اجازه اجتهاد بانو امین را صادر کردهاند.
در سال ۱۳۱۶ پس از ارسال یک نسخه از کتاب خود برای نجف، آیتالله شیخ محمدرضا نجفی به بانو اجازه ی روایت میدهند.
این سالها که مصادف میشود با حکومت رضاخان و ترویج فساد و بیبندوباری توسط وی و کشیدن چادر از سر زنان و او به همین علت مشغول به پرورش و تربیت دختران مؤمنه و کوشائی که نمیخواهند در جامعه حضور یابند، کرد.
زینبالسادات همایونی یکی از این شاگردان است که به خوبی راه او را می یماید و همراه و هم مسیر او در طیّ الباقی طریق میشود.
بانو مجتهده امین کتابهای زیادی را در طول سالهای ۱۳۱۶ تا ۱۳۲۹ تألیف میکرد که از جمله آنها اخلاق و راه سعادت بشر سیر و سلوک در روش اولیاء، النفحات الرحمانیه فی الواردات القلبیه، که کتابی است مخصوص خواص به زبان عربی.
بانو در سال ۱۳۳۶ شروع به نگارش تفسیر ۱۵ جلدی مخزن العرفان کرد که تا سال ۱۳۵۳ نیز به طول انجامید، وی با کمک برخی شاگردان در سال ۱۳۴۴ دبیرستان امین و پس از آن نیز در سال ۱۳۴۶ حوزه علیمه خواهران با نام مکتب فاطمه (س)، را تأسیس کرد که نقش بسیار مهمی در تعلیم و تربیت دختران مؤمنه و انقلابی ایفا میکرد.
پس از آن در سالهای مبارزات مردمی بر ضد رژیم شاه با وجودیکه با تمام وجود آرزوی همراهی و همدمی با مردم را داشتند ولی به دلیل پیری و ضعف نمیتوانستند به صورت عملی در صحنه باشند اما آثار، شاگردان و کارهای پیشین بانو امین چون مدرسه و مکتب فاطمه(س) نقش مؤثری در این حرکت مردمی ایفا کرد.
سرانجام در شب دوشنبه اول رمضان المبارک ۱۳۶۵ هجری شمسی در حالیکه کوله بار نورانی ۹۵ سال تجربه، تلاش، علم اندوزی و عبادت و زهد را بر دوش داشن، چون قطرهای به دریای عارفان و مجاهدان الهی پیوست.
آرامگاه بانو مجتهده امین در تکیه خانوادگی در تخت فولاد اصفهان و در کنار قبر حاج میرزا آقا معین التجّار اصفهانی است.
دیدگاه ها :
*اگر نظری دارید یا این مطلب نیاز به اصلاح دارد و یا عکس یا ویدئوی مرتبط با آن دارید لطفا اینجا برای ما ارسال کنید.
چه زندگی نامه جالبی داشتند این بانو و چه مقبره زیبا و ساده ای برای ایشان ساخته شده. ممنون از این اطلاعات مفیدی که در اختیار ما قرار دادید