گردشگاه بش قارداش در ۷ کیلومتری شهر بجنورد (مرکز استان خراسان شمالی) در مسیر جاده بجنورد اسفراین قرار دارد. در گردشگاه بش قارداش، فضای دلنشینی همراه با نمازخانه، چندین سوپر مارکت و امکانات کامل رفاهی جهت خدمت رسانی به مسافرین و گردشگرانی که به این استان سفر می‌کنند ایجاد گردیده است و در طول سال به ویژه در فصل بهار و تابستان، میزبان گردشگران و شهروندان این استان است. در گردشگاه بش قارداش چشمه‌ای نیز وجو دارد که آب آن در ردیف آبهای بیکربناته کلسیک سولفاته کلروره سرد به همراه سیلیس و آهن است. استفاده از اینگونه آب‌ها در درمان اختلالات دستگاه گوارش، یاری رساندن به سوخت و ساز بدن و کاهش ورم رودهها توصیه شده است.
بش قارداش بر روی یال شمالی رشته کوه «آلاداغ» ایستاده و زمینی آبرفتی است. از شمال با دهستان «بدرانلو»، از شرق با «جاجرم»، از جنوب با اسفراین و از غرب نیز با دهستان «بابا امان» و گردشگاه جنگلی آن پیوند دارد. بش قارداش در زبان ترکی «پنج برادر» است. تاریخ بش قارداش به دوران شاهنشاهی اشکانی میرسد، به روزگاری که مغان زرتشتی اینجا میزیستند.
گردشگاه بش قارداش گسترهای نزدیک به ۳۸۰ هکتار دارد و در خود چشمه‌ها و آرامگاهی به همین نام نیز دارد. چشمه‌های معدنی و درمانی بش قارداش از پنج اشکفت سنگی میجوشند. آب این پنج چشمه سپس به هم میپیوندد و رودخانه «چهار مغان» یا «چارمغان» را میسازد. چهار مغان در راه آبادیهایی را سیراب میکند تا به بجنورد میرسد و پس از آن نیز به رود «سومبار» میریزد.
در کنار پنج چشمه و پنج اشکفت سنگی چنارهایی بزرگ روییده و سقاخانهها و سازههایی دیگر نیز هست. پس از اینکه ناصر الدین شاه در سفر به خراسان از اینجا دیدن کرد به فرمانروای بجنورد «سهام الدوله یار محمد خان شادلو» دستور داد تا گنبد کم و بیش ویران شدهی آرمگاه بش قارداش بازسازی شود. این آرامگاه با گنبدی نزدیک به ۱۲ متر بلندا، سازهای چهارگوش از آجر و گچ با دیوارهایی به درازای کمتر از ۶ متر است، که سه اتاق دارد و هر کدام از ایوان با پلکانی از سنگ مرمر به بیرون راه دارد. همچنین ۴ مناره روبروی گنبد و بیرون از سازه فراز شده است. گنبد و منارها کاشی کاری هستند.
گردشگاه بش قارداش بخشهایی همچون دروازه، راه سنگفرش، پلکان سنگی، باغ ایرانی، استخرهای ماهی با تندیس و آبفشان، استخر شنا، باغ بوتانیک، بند خاکی، اردوگاه فرهنگیان، پارکینگ، آلاچیق، رستوران، متل و زمین ورزشی دارد. از میان پوشش گیاهی این گردشگاه میتوان گونههای همچون سرو شیراز، سرو خمره‌ای، کاج، زیتون تلخ، چنار، زبان گنجشک، اقاقیا، کاتالپا، زالزالک وحشی، ارغوان، افرا، عرعر، توت، زرشک را سراغ گرفت. همچنین باید از چنارهای کهنسال بش قارداش یاد کرد.
پیش از اسلام در زمان اشکانیان و ساسانیان در این محل عبادتگاه پیشوایان کنتیس زرتشتی قرار داشته و به سبب اقامت چهار فصل مغ “بزرگان دینی زرتشتی” به چهار مغان شهرت یافته است.
نام این مکان یعنی بش قارداش بر اساس داستانی تاریخی است که در بین مردم شهر جریان دارد. طبق این افسانه در روزگاران قدیم پنج برادر در شهر بجنورد زندگی می‌کردند که به دلیل مخالفت با ظلم و ستم حکمران تحت تعقیب ماموران قرار داشتند. این پنج برادر به همراه هم گریختند و ماموران نیز آنها را تا این مکان تعقیب کردند. پنج برادر از خدا طلب کمک کردند، در این هنگام پنج سوراخ در کوه ایجاد شد که برادران به آنها پناه بردند و از سوراخ‌ها آب گوارایی جاری شد. تا سالها قبل و پیش از خشکسالی‌های شدید تعداد چشمه‌ها پنج عدد بود که تمامی آنها آب بسیار داشتند. البته بعضی از افراد ناآگاه این موضوع را اینچنین نقل می‌کنند که چون پنج چشمه غار مانند سنگی وجود دارد نامشان بش قارداش شده‌است.
منابع:صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران-سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری
نظر کاربران :
هیچ نظری برای این مطلب ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید.