خوزستان از بهترین مناطق کشور ما برای پرنده نگری است . از حدود ۵۴۰ گونه پرنده ای که در ایران به ثبترسیده اند ، بیش از ۳۰۰ گونه در خوزستان دیده شده اند . امکان دیدن بیش از نیمی از پرنده های ایران برای استان خوزستان قابلیت کوچکی نیست . اگر برای یک پرنده شناس و یا یک پرنده نگر حرفه ای موقعیت جغرافیایی و ویژگی ها و مختصات اقلیمی نقاط مختلف خوزستان را بگویید ،بی گمان تنوع پردندگان در این محدوده را پیش بینی خواهد کرد .
قرار گرفتن در مسیر مهاجرت پرندگان از شمال به جنوب و آفریقا یکی ازاین ویژگی هاست .ویژگی دیگر تنوع اقلیمی است . اختلاف ارتفاع بیش از ۳۰۰۰ متر میان کوهستان های شمال خاوری استان تا جلگه ها و کرانه های پست در کناره های خلیج فارس و اختلاف دمای میان مناطق مختلف که در ماه های بهار و پاییز به حدود ۳۰ درجه سانتی گراد هم می رسد دو عامل مهم تنوع آب و هوایی و جغرافیایی است که نقاط مختلف استان را دارای آب و هوای سرد کوهستانی ، معتدل کوهپایه ای ، گرم و مرطوب و گرم و خشک و بیابانی کرده است .
از سوی دیگر خوزستان سرزمین آب است . سرزمین رودهای دز ، کرخه ، کارون ، مارون ، هندیجان و اروند بزرگ . سرزمین تالاب ها ، دریاچه های ساخته شده در پشت سدها . سرزمینی در کنار خلیج فارس ، با جزیره و خورهایی همراه با پهنه های گسترده ی گلی . همه ی این ها زیستگاهی مناسب برای بسیاری از گونه های پرندگان خشکی و کنار آبزی هستند . بهش های کوهستانی ، تپه ماهوری ، بیابانی و نیمه بیابانی و جلگه ای زیستگاه پرندگان خشکی زی هستند و کناره ی رودها ، خورها ، تالاب ها ، جزیره ها و کرانه های گسترده خلیج فارس سبب جذب گونه های بسیاری از پرندگان آبزی و کنار آب چر در این منطقه از کشور ایران شده است . نزدیک نیمی از روان آب های سطحی کشور که از رشته کوه زاگرس سرچشمه می گیرد در خوزستان جریان دارد و بزرگترین حوزه های آبریز کشور در این استان قرار دارد .آب شیرین رودخانه ها ، دریاچه ها و سدها و آبگیرها در کنار آب نیم شور و شور خورها و تالاب های کناره های خلیج فارس سرمایه ی بزرگی را برای این استان به ارمغان آورده است .این مناطق پناهگاه و زیستگاه یکی از مهمترین و پرشمارترین اجتماعات پرندگان بومی و مهاجر در ایران و خاورمیانه شده است .
خوزستان به خاطر این آب های شور و شیرین دارای بالاترین آمار پرندگان هم از نظر گونه و هم از نظر تعداد در منطقه است . آنچه تالاب ها ، خورها و جزیره های خوزستان را از نمونه های مشابه دریای مازندران و حاشیه آن ممتاز می کند مهاجرت پرندگان نه تنها برای زمستان گذراتی بلکه برای زادآوری نیز هست . خوزستان مرکز تولید مثل و جوجه آوری هزاران هزار پرنده آبزی و کنار آبزی در ماههای گرم سال است . هر چند پرندگان خشکی زی در مناطق کوهستانی ، جنگلی ، تپه ماهورهای مناطق نفت خیز و دشتهای خوزستان هم چشم گیرند . بریای پرنده نگرهای حرفه ای گونه هایی از پرنده های خوزستان می تواند تکراری و حتی پیش پا افتاده باشد اما شانس دیدن پرندگانی از جمله گنجشک رودخانه ای ، خروس کولی دم سفید و میوه خوار در خوزستان بالاتر از نقاط دیگر است و چند گونه از پرنده های ایران از جمله لیکوی خوزی (تالابی ) سسک خوزی ، اکراس آفریقایی و کلاغ ابلق میان رودان را تنها در خوزستان می توان تماشا کرد و این ها علاوه بر پرنده نگرها پرنده شناسان خارجی را نیز به سوی این استان می کشاند .
نظر کاربران :
هیچ نظری برای این مطلب ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید.