رزرو هتل رزرو هتل های شهر وان ترکیه
۱۲ اسفند ۱۳۹۹

هولکه خوانی خراسان جنوبی

لینک این مطلب کپی شد!

هولکه خوانی، یک مراسم آیینی بومی خرسان جنوبی در زمان شروع زندگی مشترک بوده که ثبت ملی شده است. هولک به معنی زنی پاک و عفیف و هولکه خوانی یعنی خواندن و بیان پاکی و عصمت است. زوجین با انسان پاک ازدواج می‌کنند و زندگی خود را با پاکی و صداقت شروع می‌کنند و اشعار هلوکه نیز ذکر و مدح پاکی و مطهر بودن امامان معصوم(ع) است. یکی از این مراسم صمیمانه، ساده و با نشاط رسم هلوکه خوانی در روستاهای اطراف شهرستان خوسف که به ناحیه هردنگ معروف و مشهور است انجام می‌شود و درحال حاضر برگزار می‌شود.

-خوانی هولکه خوانی خراسان جنوبی

براساس پژوهش‌های میدانی و افرادی که با آنها مصاحبه شده است قدمت این مراسم به بیش از ۱۵۰ سال می‌رسد.موقعی که می‌خواهند لباس‌های داماد را برتنش کنند همه اهالی و فامیل در میدان روستا جمع می‌شوند؛ اول یک نفر از زنان فامیل داماد سپند دود کرده و می‌آورد و همه حاضرین هم صلوات بر محمد و آل محمد می‌فرستند؛ هم زمان در یک طرف، موسیقی محلی را نواخته و عده‌ای رقص چوب انجام می‌دهند.

بعد یک زیر انداز می‌اندازند و داماد بر روی آن می‌نشیند، دو نفر از طرف فامیل عروس و داماد از افراد مسن و سالمند می‌آیند و لباس‌های داماد را یکی یکی بر تنش می‌کنند؛ در این مدت یک نفر از اهالی روستا که از بزرگان و سالمندان روستا است ابیاتی را می‌خواند که همه آنها در وصف و اوصاف پیامبر(ص) و ۱۲ امام بوده و بعد از هربیت بقیه حاضرین جلسه باهم، هم صدا می‌خوانند: «محمد یاعلی مولا محمد».

بعد از آن داماد به همراه یکی از همان افراد سالمند و بزرگان به پیش پدر خودش و پدر عروس می‌رود با آنها دست داده و بعد به ترتیب با تمام اهالی و حاضران جلسه دست می‌دهد و روبوسی می‌کند. همچنین یک نفر از فامیل جعبه شیرینی را تعارف می‌کند و یک نفر هم عطری که برای داماد از طرف عروس گرفته می‌شود به همه حاضرین می‌زند، در گذشته از گلاب و مواد خوشبو کننده محلی استفاده می‌شده و در حال حاضر از ادکلن‌های معمول بازار استفاده می‌شود.

در مجلس زنان نیز همین طور دو نفر از زنان بزرگ و سالمند روستا لباس‌های عروس را به تن می‌کنند و هم زمان یکی از بانوان بزرگ و سالمند هولکه را می‌خوانند و اما در جلسه زنان جدای از این اشعار (در مورد ائمه اطهار) شعرهای دیگری هم خوانده می‌شود که بیشتر این اشعار مناسبت داشته و خانواده عروس و داماد بیشتر مفاخر و اوصاف عروس و داماد را به هم نشان می‌دادند. این آئین و مراسم به شماره ۲۲۳۱ در تاریخ ۱۶ دی ماه سال جاری ۱۳۹۹ در فهرست آثار معنوی کشور به ثبت رسیده است.

           
 

نظر کاربران :

هیچ نظری برای این مطلب ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید.

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *