نان توتک ، شیرینی سوغات استان البرز، مردم کرج بویژه کلاکی هاست. این شیرینی که در عید پخته می شود به ثبت ملی هم رسیده است.نان محلی کرجی ها، نان توتک نام دارد که بسیار خوش طعم بوده و سوغات محلی این منطقه از کشور به حساب می آید.مدیرکل میراث فرهنگی البرز گفت: اثر ناملموس در استان در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
بنا به رسمی دیرینه در روستای کلاک کهن و دیگر مناطق کرج در گذشته اقدام به پخت و تهیه این شیرینی می شد. در حال حاضر با وجود انواع شیرینی های سنتی و خارجی، خانواده هایی که به سنت ها پایبندند، به تهیه و پخت آن اقدام می کنند.مهارت پخت و فرهنگ شیرینی توتک در البرز مهم بود، چرا که از دیرباز شیرینی توتک در کرج و استان البرز جایگاه خاص و ویژه‌ای داشته و علاوه بر اینکه این شیرینی مخصوص این استان است در فرهنگ و آداب و رسوم مردمان این دیار نقش به سزایی داشته است، به طوری که در ایام نوروز تمامی مردم به میمنت نوروز از این شیرینی استفاده می‌کردند و پخت آن یادآور این ایام است علاوه بر آن در مراسم‌های عروسی نیز از آن استفاده می‌کردند.
نان توتک یا نان محلی کرجی ها، شیرینی خوشمزه با کیفیت با سابقه چند صد ساله است که در گذشته به علت نبود شکر از شیره توت در پخت آن استفاده می شد. به همین علت نیز نام آن را توتک گذاشته اند. شیرینی توتک تنها سوغات مردم کرج در گذشته در مورخ ۲۳/۰۴/۹۷ به شماره ۱۵۷۷ به ثبت آثار ملی ایران رسید. توتک و اگردک از شیرینی های مخصوص کلاک است.
پختن نان و توتک در هفته های پایانی سال تمام فضای روستا را عطرآگین می کرد، هر خانواده بنا به و سعی که داشت مقداری خمیر آرد گندم تهیه میکرد. پختن توتک همراه با شادی و شعف بود، اما کاری پر زحمت به شمار می رفت، بنابراین نیاز به کمک چند نفر داشت. غالباً این وظیفه بر گردن خانم های خانه و خانم های همسایه و فامیل بود که به یاری یکدیگر می شتافتند بخصوص اینکه این کمک و همیاری به صورت متقابل بود. کار پختن توتک یک کار تجربی و تقریباً کار «آبجی نانواها» بود که در این کار تبحر زیادی داشتند. برای تهیه خمیر ۳۰۰ الی ۴۰۰ عدد توتک از ابتدا صبح زود کار شروع می شد.
مواد لازم برای تهیه این خمیر عبارت بودند از: آرد گندم، روغن، شکر، آب و مایه خمیر. در طشتی چوبی (لاوک) آنها را به نسبت معین مخلوط می کردند تا خمیر بدست آید. خمیر را آنقدر ورز می دادند تا خمیر ور آمده (عمل تخمیر انجام بگیرد) کم کم با گرم کردن تنور – که با هیزم و خار و خاشاک روشن می شد – کار پختن را آغاز می کردند. ابزار کار برای پختن شیرینی نیز از این قرار بود: یک سفره پهن سفید، تخته و وردنه، شانه، توکان (ظرف فلزی دسته بلند)، میله فلزی بلند که یک سر آن پهن و سر دیگر آن حالت قلاب داشت برای گرفتن یا جدا کردن نان در داخل تنور و وسیله ای گرد مانند بادگیر درب سماور زغالی که در آن زمان رایج بود که برای شکیل شدن شکل ظاهری قرص شیرینی توتک استفاده می شد. چانه را با وردنه روی تخته مخصوص پهن کرده و توسط دندانه های شانه روی آن را به صورت ضربدر نقش می بستند، سپس محصول را به بدنه تنور می چسباندند تا پخته شود. قطر این نان شیرینی خوش مزه حدود ۱۴ الی ۱۵ و ضخامت آن حدود ۱/۵ سانتیمر است. همانطور که گفته شد در خانواده اصیل کرجی به پاس حفظ سنت های قدیمی از میهمانان خود در کنار دیگر شیرینی های رایج با شیرینی توتک هم پذیرایی می کنند. این شیرینی در ایام دیگر سال هم در این منطقه دیده می شود.
نظر کاربران :
هیچ نظری برای این مطلب ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید.