در انتهای یکی از دره‌های شمالی رشته کوه‌های بینالود، روستایی قرار دارد که با وجود اقلیم مناسب و چشم‌‌انداز زیبا، غنای تاریخی آن به ارزش و اهمیت این منطقه‌ی کوهپایه‌‌ای افزوده است. روستای ازغد واقع در هفده کیلومتری جنوب شرقی طرقبه در مسیر مالرو نیشابور به توس قرار دارد.. مهمترین و معتبرترین اثر تاریخی این روستا مسجد جامع ارزشمند آن است که به تبعیت از ناهمواری‌های معابر روستا، با مصالح سنگ، ملاط گل و چوب بنیان شده است.
مسجد تاریخی ازغد که در زمان تیموریان بنا شده که قدمت حدود ۱۲۶۰ سال دارد.مسجد جامع ازغد در سال ۸۳۳ (ه.ق) توسط فرد نیکوکاری به نام خواجه علی ازقدی بنا گردیده است. این بنا که از دیدنی های اطراف مشهد به شمار می رود، در ابتدا بقعه ای بوده که با گذشت زمان به مسجد تبدیل گردیده است.
فضای داخلی مسجد با وسعت ۱۴۴ متر مربع به صورت شبستانی است با دروازده ستون و در پشت دیوار جبهه غربی نیز اتاقی با زیر بنای ۷۲ متر شامل چهارستون چوبی وجود دارد. این بنا دارای یازده کتیبه است. این نوشته ها متعلق به دوره تیموری به تاریخ ۸۳۳ ق و عصر قاجار می باشد که حکایت از مرمت بنا دارد . این بنا دارای یازده کتیبه در ۳نوع چوبی، سنگی و گچی است.از جمله نفیس‌ترین عنصر تزیینی این مسجد که از مهمترین دیدنی های مشهد است، در چوبی دو لنگه آن است که آراسته به منبت‌کاری بسیار زیبا با طرح‌های اسلیمی به هم پیچیده در چهار قاب جداگانه است.
جنس در چوب گردو می باشد و سراسر آن را نقش اسلیمی و کتیبه های حک شده پوشانیده است و بر روی کتیبه ای در بالای در نوشته شده «هذا بقعه الشریف تمت صاحب الخیرات و المبرات خواجه علی ازغدی بسنه اربعه ثلاثین و معه» مضمون این کتیبه به صراحت اشاره به بقعه بودن این بنا دارد که در پایان آن تاریخ ۸۳۳ آمده است.این اثر در تاریخ ۱۷ آذر ۱۳۶۴ با شمارهٔ ثبت ۱۶۹۷ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
این «در» تاریخی در سحر روز دوشنبه ۵ بهمن ۱۳۸۳ به سرقت رفت، ولی پس از پیگیری‌های گسترده مردم روستا و به تبع آن عملیات پلیسی، سارقان مجبور به رهاسازی آن در نزدیکی میدان قائم مشهد شدند.
نظر کاربران :
هیچ نظری برای این مطلب ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید.