مذهبی واعتقادی روستا
مرقد مطهر امامزاده ابراهیم که یکی از فرزندان امام موسی کاظم (ع) است در این روستا قرار دارد.
کسی به یاد ندارد که در ماه مبارک رمضان در این روستا بدون عذرشرعی روزه یا نمازش ترک شده باشد.
استعمال دخانیات در این روستا امری بسیار ناپسند بوده وهست وفقط درزمانهای قدیم پیر مردها چپق میکشیدند.
درایام دهه محرم عزاداری حضرت اباعبدالله (ع)خالصانه درجوار امام زاده درمسجد روستاازدیرزمان تا امروزه برگزار می گردد.در زمان های قدیم در روز عاشورا الم روستا را به روستاهای همجوار همراه با عزداری حمل می کرده اند که آن هم امروزه به خاطر بعضی ازمشکلات کنار گذاشته شده است. وامروزه الم در روز عاشورا فقط در روستا خانه به خانه گردانده میشود.
در بالای روستا یک درخت کاج(اروسک) تنومندی وجود دارد که مردم اعتقاد زیادی به آن مکان دارند وآن مکان را متبرک دانسته ودر سال یکبار در آنجا جمع می شوند ونذری می دهند وشیخی به منبر می رود و روضه می خواند.
فرهنگ
از اوسط دهه چهل در این روستا مدرسه بصورت سپاهی دانش دایر شده است.که دانش آموزان تا ششم ابتدایی در آن به تحصیل مشغول بوده اند ونام آن دبستان پراچان بوده است.پس از انقلاب دبستان به نام محمّد بخارایی نام گرفته و پس از چند سال بعد به نام شهید محمّدعلی حیدری نام گذاری شد وپس از پایان جنگ تحمیلی نام دبستان به نام شهید عزیز روستا شهید مجید آقاجانی تغییر یافت.
در این دبستان دانش آموزان پس از اتمام دوره ابتدایی باید برای تحصیل به روستاهای دور تر یا به شهر قزوین می رفتند که بعد ها مدارس شبانه روزی منطقه رفته ودامه تحصیل داده اند.
با توجه به مشکالت فراوان تحصیل در این روستا امروزه در این روستا شاهد
۲۱ نفر فرهنگی ، ۳ نفر روحانی ، ۶ نفر در نیروی انتظامی ، ۳ نفر در امور بانکی ، ۴ نفر در ادارت ۳نفر در امور بیمارستانی و۲ نفر مهندس هستیم.
از سال ۱۳۸۴ به خاطر عدم حضور دانش آموز مسدود گردیده است.
آداب ورسوم
ازدواج در این روستا بیشتر در داخل روستا صورت می گرفته و اکثراٌ نیز در بین بستگان و خویشان بوده است.
ونهایتاً در روستا های همجوارش چون یوج- لطر- سنبل آباد- سوگاه- یارود- هیر
امّا بع از انقلاب در روستا های دیگر حتی در شهر در بین زبانهای دیگر نیز صورت گرفته است.
دین این روستا اسلام وشیعه می باشد. زبان مردم روستا تاتی است که آمیخته با کلماتی از زبانهای
( لری،کردی، کرمانجی، ترکی و گیلکی) می باشد.
در نام گذاری برای پسران در این روستا قبل از انقلاب حدود ۷۰ درصد از پسوند ها علی استفاده شده است.
پراچان وانقلاب اسلامی ایران
ساکنین این روستا چون از ظلم وستم ارباب های دوران به ستوه آمده بودند انقلاب اسلامی را در اولین فرصت با آغوشی باز پذیرفتند وجوانان این روستا همچون دیگر جوانان ایران در جبهه ها حضور یافته و از میهن اسلامی دفاع نموده اند که ثمره آن
شهید بسیجی به نام مجید آقاجانیو یک آزاده به نام حاج حمزعلی نوروزی و سه جانباز می باشد.
قبل از انقلاب نیز یکی از اهالی روستا به خدمت سربازی رفته بوده که مفقود الاثر گردیده است.
مهاجرت ها
در روستای پراچان در سالهای قبل از انقلاب یعنی تا سال ۱۳۵۴ هیچ مهاجرتی به شهر صورت نگرفته بود.تمام مهاجرت ها بعد از سال ۱۳۵۴ می باشد. قبل از آن مهاجرت ها فقط به روستاهای منطقه بوده است.
روستاهایی که به آنها مهاجرت شده
۱- هریف ۲- کتکان ۳- هیر ۴- منصورباغ ۵- سوگاه ۶- کامان
نظر کاربران :
هیچ نظری برای این مطلب ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید.