روستای تاتارعلیا

مو قعیت سیساسی و جغرافیایی و اجتماعی تاتارعلیا

روستای تاتارعلیا در منطقه ای قرار گرفته است که درای آب و هوای معتدل و خاک حاصلخیز می باشد و به خاطر همین امتیاز به غیر از ترکمنهای بومی این روستا غیر ترکمنهای مهاجر زیادی را در خود جا داده است که غالبا از اقوامی چون سیستانی و بلوچ و افغانی می باشند

اینان یا در خود روستا و در مجاورت ترکمنها و یا در فواصل کمتر از یک کیلومتر از روستا به صورت سازمانی زندگی می کنند که این سازمان ها به مرور زمان و با ازدیاد جمعیتشان امروزه به عنوان روستا شناخته شده اندبه عنوان نمونه می توان به روستاهای فجر،حاجی سیّد و سازمان دریا اشاره کرد.وبا در نظر گرفتن این روستاها و سازمانها که جزو حومه روستای تاتارعلیا محسوب می شوند روستای تاتارعلیا دارای جمعیتی بیش از ۱۵ هزارنفر می باشد ونکته قابل ذکر در مورد این روستاها و سازمان ها این می باشد که این روستاها و سازمانها از بعد اقتصادی و امکانات اموزشی و بهداشتی وغیره کاملا وابسته به روستای تاتارعلیا می باشند.

همانگونه که ذکر کردیم روستای تاتارعلیا دارای تنوع قومی می باشد و قومهای چون ترکمنها و سیستانی ها و بلوچها و افغانی ها را خود جا داده استکه با وجود تفاوتهای زبانی و فرهنگی و مذهبی در صلح و دوستی و توجه به همدیگر سالهاست که مشغول زندگی می باشند

این اقوام هرکدام در قسمتی از روستا زندگی می کنند . ترکمنها که جمعیت غالب و بومی روستا می باشند اکثر قسمتها و محلات روستا را به خود اختصاص دادند و سیستانی ها که بعد از ترکمنها پر جمعیت ترین قوم می باشد به استثنای سازمانهای مجاور درقسمتی از ضلع شمالی که با نام زابلی محله شناخته شده است و همچنین قسمتی از جنوب شرقی روستا که شهرک نامیده می شود مشغول زندگی می باشند و افغانیها و بلوچها نیزدر شهرک مشغول زندگی می باشند.

منطقه جغرافیایی که روستای تاتارعلیا در آن قرار گرفته است دارای تراکم جمعیت بالایی می باشد و فاصله روستاها از یکدیگر بسیارکم می باشد

اگرچه از نظر تقسیمات سیاسی روستای تاتارعلیا جزو شهرستان رامیان می باشد ولی با توجه به وابستگی های فرهنگی و اجتماعی و راحتی ایاب و ذهاب مردم روستای تاتارعلیا برای رفع تمامیمشکلات خود به شهرستان گنبد کاووس که در ۲۵ کیلومتری روستا واقع شده است مراجعه می کنند وبه شهرستان رامیان که در ۳۵ کیلومتری روستا واقع شده است به علت مشکلات رفت و آمد تنها به منظور کارهای اداری و سازمانی مراجعه می شود.

وضعیت اقتصادی روستای تاتارعلیا

با اطمینان می توان گفت که شغل اول و اصلی تمامی اهالی روستای تاتارعلیا کشاورزی می باشد.مزارع این داشتن به علت داشتن خاک حاصلخیز کشتگاه محصولات متنوعی می باشد در محدوه این روستا بیش از ۴۰۰۰ هکتار زمین کشاورزی که اکثرا آبی و با حلقه های چاه بتونی نیمه عمیق و عمیق وجود دارد و در آن محصولاتی نظیر گندم ،جو،پنبه،شالی،خیاروگوجه وهندوانه کاشته می شود و اهالی روستا با فروش این محصولات امرار معاش می کنند

در مورد این که کدام محصولاب غالب و پرکشت تر است امری نسبی است به عنوان مثال پنبه تا اواسط دهه ۷۰ پرکشت ترین محصول بود ولی اکنون کشت این محصول بسیار کاهش یافته است اما این محصول که تنها در این مناطق قابل کشت است به علت مشکلات کاشت و داشت و برداشت آن و تضمینی نبودن قیمت آن و عدم حمایت نه چندان دولت از این محصول درآمد و سودی برای کشاورزان ندارد و متاسفانه کشت این محصول بسیار کم شده است و گوجه و شالی جایگزین آن شده است .چند سالی است که گوجه فرنگی از محصولات پرکشت کشاورزان تاتارعلیا می باشد و در ماه های تیر و مرداد حجم عظیمی از این محصول به میدان بار گنبد و کارخانجات رب فرستاده می شود و از محصولا پرکشت دیگر می توان به گندم اشاره کرد و خوشبختانه به علت خرید تضمینی این محصول بیشتر کشاورزان مشغول کاشت این محصول هستند و از محصولات پرکشت دیگر می توان به شالی اشاره کرد از زمانی که پنبه از رونق افتاد بر کشت این محصول در سطح اراضی روستا سال به سال افزوده شد که متاسفانه پیامدهای کاشت شالی که به تازگی در تحقیقات مشخص شده است برای این منطقه ناگوار می باشد چرا که کمبود آب جاری سبب می شود تا کشاورزان برای آورده ساختن آب جهت آبیاری شالی اقدام به حفر چاه عمیق نمایند که این نوعی خیانت در امانت محسوب می شود امانتی که در دست ماست و می بایست بدون کاستن آن به دست فرزندانمان برسانیم چرا که چاه عمیق سبب کاهش آبهای زیر زمینی و شوری آبها می شود و همچنین در هوای منطقه تاثیر منفی دارد و از آنجا که شالی(تابستانه)بعد از برداشت گندم کاشت می شود کشاورزان برای آماده کردن سریع زمین اقدام به آتش کشاندن بقایای گندم می کنند که سبب از بین رفتن مواد آلی خاک و در نتیجه شوری خاک می شود.امیدواریم که دولتمردان با حمایت از کشت پنبه جلوی این گونه خسارات را بگیرند چرا که پنبه محصول نمادین و حافظ مزارع منطقه می باشد .

بعد از کشاورزی ،دامداری اغز منابع درآمد اهالی روستا می باشد و دامداران این روستا به پرورش گوسفند،بز،گاو،گاومیش،اسب،شتر وغیره مشغول هستند اما متاسفانه عواملی مانند چرای بی رویه دامها ،عدم دسترسی به مراتع غنی (مراتع این روستا به علت مبدل گشتن به زمینهای کشاورزی و مسکونی کاهش پیدا کرده است )کمبود علوفه،هر ساله دامداران در اول زمستان به مناطق کوهستانی بخش ۷ گنبد می روند با درو محصولاتی چون گندم در اواخر بهار دامداران به روستا بر می گردند و یکی از عوامل بازگشت انان به روستا وجود چراگاه های وسیع (بعد از گندم) و همچنین عدم دسترسی آنان به منابع آب در فصل بهار و تابستان جهت دامهای خود می باشد. و علاوه بر کشاورزی و دامداری بیشتر اهالی این روستا در شغلهای آزاد مشغول به کار می باشند و یا در ادارات دولتی و آموزش و پرورش مشغول فعالیت می باشند و زنان ترکمن این روستا نیز تولید کننده صنایع دستی ترکمنی می باشند اگرچه دارهای قالی به عللی به مانند سالهای پیشین در خانه ها نمی باشند ولی باز هستند کسانی که مشغول قالیبافی ویا سوزن دوزی هستند . امیدواریم که با تاسیس کارگاه های قالیبافی ،سوزن دوزی و نمد بافی بار دیگر اصالت هنر زنان ترکمن همه را متعجب سازد