روستای النگ

النگ کجاست؟
النگ (Olang) روستایی از توابع شهرستان کردکوی در استان گلستان ایران است. این روستا در سه کیلومتری جاده کردکوی به طرف گرگان، در سمت راست قرار دارد. طی سالیان این روستا دو بار بر اثر بلایای طبیعی کاملاً ویران شده و هم اکنون سومین باری است که بازسازی شده است. مردم روستا اغلب کشاورز هستند. اغلب مردم فارس هستند و زبان آنها زبان مازندرانی با گوییش محلی است. . طوایف اصلی روستا سید النگی ، رحیمی النگی، مهدوی النگی ، ساورسفلی، ابطحی ، نجاتی میباشد مردمان روستا مذهبی و از بزرگان این روستا میتوان به حضرت آیت الله سید سجاد علوی (ره) – حضرت آیت الله سید محمد علی علوی گرگانی وحضرت آیت الله سید حسن مهر حسینی (میر حسن سید النگی ) نام برد .

در این روستا یک امام‌زاده به نام امام زاده ظاهرابراهیم وجود دارد از نسل امام موسی کاظم که مردم محلی ایشان را برادر امام رضا می‌دانند.

باتوجه به موقعیت خاص جغرافیایی و همچنین مردمان خوب ،النگ همواره مورد توجه افراد و خانواده هایی بوده که از مناطق مختلف مهاجرت نموده و خواهان سکونت در این روستا بوده اند که از جمله آن :

۱- طایفه جعفریهای :(معروف به پابندی ) این گروه از کوهستانهای اطراف مهاجرت نموده و در بالا محل روستا ساکن گردیده و شغل اصلی آنها دامداری میباشد ولی در کنار آن به کشاورزی نیز مشغول می باشند .

۲- سیستانیها : پس از خشکسالی های پی درپی منطقه سیستان و مشکلات ناشی از آن ، مردم این منطقه به استانهای همجوار و همچنین استان سرسبز گلستان (دشت گرگان) مهاجرت نموده اند که در این مهاجرت گروهی ، النگ نیز از این امر مستثنی نبود و جمعیت قابل توجهی در آن ساکن گردیدند، شغل اصلی این گروه کارگری و کشاورزی میباشد

۳- گودارها: اصطلاحی است که مردمان روستا برای این گروه بکار می روند ،این گروه بنا تاریخ مهاجرینی هستند که در زمان یکی از شاهان (احتمالا ناصرالدین شاه) از هندوستان به ایران آمده اند ؛منطقه سکونت این گروه بیشتر در استان گلستان درشهرستان بندر گز و روستاهای النگ و بالاجاده می باشد ؛ شغل اصلی آنها مطربی ولی به کارهای کشاورزی و کارگری نیز مشغول میباشند ، زبان انها نیز متفاوت از زبان روستا بوده ولی باتوجه به قدمت سکونت در روستا زبان انها به زبان محلی روستا نزدیک شده است هرچند که تفاوتها را نیز هنوز می توان مشاهده کرد ، منطقه سکون آنها در دو نقطه روستا در پائین و بالا محل قرار دارد.

النگ در تاریخ:

النگ دهی است از دهستان سدن رستاق بخش کردکوی شهرستان گرگان ، در ۵هزارگزی شمال خاوری کردکوی . دامنه و معتدل مرطوب است . سکنه آن ۱۵۴۵ تن شیعه اند که به لهجه مازندرانی سخن میگویند. آب آن از چشمه تامین میشود و محصول آن برنج ، غلات ، حبوبات ، پنبه و توتون سیگار، و شغل مردم زراعت و گله داری و صنایع دستی زنان شال و کرباس بافی است . دبستان چهارکلاسه و راه فرعی بشوسه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج ۳). و رجوع به «مازندران و استرآباد» رابینو ص ۱۲۵ و ترجمه همان کتاب ص ۱۶۸ شود.

در تاریخ حبیب السیر اسمهایی بدین صورت آمده است : النگ خرقان ، النگ بسطام ، آقالنگ همدان ، النگآقا، النگ سهند، النگ شاه نشین ، النگ باباخاکی ، النگ جوزی ، النگ بیکی ، النگ تشین ، النگ قلبه ، النگ شکی ، النگ داغی ، النگ جیجکتو، النگ مشرتو، النگهمدان ، یکه النگ، النگ کهدستان ، النگ اسماریکک ، النگرادکان . و النگ بضم اول و فتح دوم بمعنی سبزه زار و مرغزار و بفتح اول و دوم بمعنی دیوار و پناه قلعه گیری است و ظاهراً در اکثر نواحی محلی سبزه زار و یا دیوار و پناه قلعه گیری بوده است که بعد با افزودن «النگ» به اول نام آن ناحیه بصورت اسم خاص درآمده است و هم اکنون در بعضی از شهرهای ایران از قبیل گرگان و مشهد و بیرجند دیههایی بنام «النگ» مطلق یا بصورت اضافه به کلمه های نظیر پشه ، درویش ، ساری خان ، و سرتخت وجود دارد. رجوع به النگ (معنی لغوی ) و فهرست حبیب السیرچ خیام ذیل اسامی خاص خرقان ، بسطام و جز آن ، و هم به اسامی خاص مذکور و مواد بعدی در این لغت نامه شود.