پس از اسلام در تاریخ ایران باستان جایگزینی نام ها صورت گرفته است. برای مثال سلیمان یا مادر سلیمان یا حضرت علی یا حضرت فاطمه در برخی مواقع جایگزین اساطیر باستانی ایران شده اند. حضرت فاطمه جایگاه های اناهید را و حضرت علی جایگاه های مهر را گرفته است. سلیمان و مادر سلیمان هم اشاره به تخت جمشید، کوروش و یک شخصیت گمشده دیگر دارد. ایرانیان باستان مهر پرست بودند آنها پرستشگاه های ویژه داشتند. یکی از انها در کرمان است. در آن زمان از صخره‌های سخت ، گنبدی را برای مراسم آیینی به شکل یک استوانه بزرگ مانند منشور کوروش مانند چشم بزرگی به اندازه ۷۰ متر تراشیدند.
این سنگ نگاره تندیسی از سایه انسان‌نما است که در طاق‌نمای صخره‌ای این کوه‌ها به چشم می‌خورد و به ظاهر پرستش‌گاهی بزرگ در پایتخت کشوری باستانی بوده است که امروزه مردم کرمان از آن با عنوان «طاق یا علی (ع)» یاد می‌کنند.
با تحقیقات صورت گرفته یک پژوهشگر کرمانی مشخص شد که در دو نوبت از سال سایه این صخره‌ها به شکل نیمرخ یک انسان در می‌آید که طبق نظریات کارشناسان بر طبق آثار مکتوب زمان قدیم این سایه انسان‌نما مربوط به آیین مهر یا میتراییسم است.
خدای باستان ایرانیان پیش از زرتشت
مهرپرستی بر پایه پرستش میترا «در پارسی میانه مهر نام دارد» خدای خورشید و عدالت در دوران پیش از آیین زرتشت نهادینه شد، ایرانیان پیش از زرتشت دینی چندخدایی داشتند که میترا گرانقدرترین خدای آنها به حساب می‌آمد.
میترا از دل سنگ درون غاری به دنیا می‌آید که برخی زاده شدن مهر از درون سنگ را استعاره از فروغ ناشی از برخورد دو سنگ به هم می‌دانند.
“ناصر شجاعی”، پژوهشگر آثار باستانی در گفت و گو با خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه کویر، در خصوص شرح اکتشافاتش در کرمان می‌گوید:
در حومه شهر کرمان قبرستانی وجود داد که همجوار کوه‌های شرقی کرمان بوده و نام باستانی آن شیوشگان است و اثر سنگی دست کند عظیمی در دل صخره‌های آن حک شده است.
وی ادامه می‌دهد: بنده از ۱۰ سال قبل دست کند مذکور را مورد کنکاش قرار دادم و با سایر دست کندهای مشابه در ایران مورد مقایسه قرار دادم، این دست کند بزرگتر از یک زمین فوتبال است و در صخره روبروی آن هم آثار ظریف‌تری وجود دارد که به صورت نقش برجسته صخره‌ایی و دست کند نمایان است و بنده مطالعاتم را در حوزه‌های میدانی، مکتوب و سایر منابع به انجام رساندم.
شجاعی ادامه می‌دهد: این آثار بسیار رمزگونه بنا شده‌اند و جهت رمزگشایی این آثار باستانی از اساتید حوزه‌های باستان شناسی، ادبیات کهن ایرانی، نجوم، اسطوره شناسی، زمین شناسی، هنر(انیمیشن، گرافیک، نقاشی، مجسمه‌سازی)، ریاضی، معماری و فلسفه سود بردم و توانستم راز بزرگی را که در ورای سازه نیم گنبدی وجود دارد، رمزگشایی کنم.
این پژوهشگر آثار باستانی می‌افزاید: این آثار که از هاله تقدس گونه‌ایی از سایه تشکیل شده است، نشانگر تمدن پیشرفته‌ایی از یک قوم هوشمند در عصر باستان را گواهی می‌دهد و طبق نظریه برخی کارشناسان قدمت این آثار مربوط به ۱۲ هزار سال قبل تخمین زده می‌شود که این تصویر سایه‌ای شکل در دو موسم از سال در وسط ظهر کامل می‌شود و مانند یک ساعت آفتابی کاملاً دقیق عمل می‌کند.
نظر کاربران :
هیچ نظری برای این مطلب ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید.