بقعه بابا شیخ حسین انصاری و بی بی خاتون دهاقان که از فرزندان جابربن عبدالله انصاری هستند از زیارتگاه های دهاقان در استان اصفهان بشمار می رود. آرامگاه بابا شیخ حسین به نام “بقعه فیروزه ای” در میان باغ های دهاقان زیبایی دو چندان دارد و از تفرجگاه ها و زیارتگاههای این شهرستان است.بقعه فیروزه ای، نامی آشنا برای دهاقانی هاست و آرامشی که در کنار باغ های وقف شده وجود دارد به دور از سر و صدای خودروها و آلودگی های صوتی، چنان دلنشین است که مکانی مناسب برای تفریح و زیارت را به وجود آورده است. متاسفانه راه های خاکی منتهی به این مکان با اینکه درآمد وقفی هم دارد درست نشده و سربالایی های تند و پیچ های خطر ناک دارد که باعث می شود کمتر گردشگری به این مکان پا بگذارد.
این آرامگاه متعلق به بابا شیخ حسین انصاری و بی بی خاتون، فرزندان جابرن بن عبدا.. انصاری از صحابی با وفای پیامبر اکرم (ص) است که در چهار کیلومتری شمال دهاقان و در مسیر دهاقان–مبارکه واقع شده است. آنچه از بابا شیخ حسین و بی بی خاتون سینه به سینه از نسل های گذشته روایت شده، ارادت و نزدیکی خاص ایشان به امام حسین (ع ) و ارتباط با اهل بیت امیرالمومنین علی (ع ) را نشان می دهد. پس از واقعه کربلا که شرایط بسیار سخت شده بود و خفقان سیاسی و اجتماعی شدیدی حاکم بود از نسل جابر در کوفه، اشعری ها بودند که به قم مهاجرت کرده و به ترویج و نشر دین اسلام همت گماردند و دیگر فرزندان جابر که در مدینه می زیسته اند سفری با انگیزه تبلیغ دین به ایران داشته اند. عده ای از آنها در دزفول و عده ای در کنار بختیاری ها سکنی گزیده اند با توجه به فاصله کمی که از بقعه بابا شیخ حسین تا ایل بختیاری است، بابا شیخ حسین انصاری و بی بی خاتون در این منطقه به منظور اشاعه دین ساکن گردیده و به شهادت رسیده اند.
ساختمان اصلی این بقعه مربوط به دوران صفویه است که متشکل از ایوان، گنبدخانه و رواق است. مقبره بابا شیخ حسین در ضریح چوبی مربوط به دوره صفویه در زیر گنبد قرار دارد و مقبره بی بی خاتون خواهر بابا شیخ حسین در انتهای جنوبی بنا در ضریحی چوبی واقع گردیده است. در ایوان، رواق و حیاط مقبره هایی مربوط به متولیان و همچنین خدام و ارادتمندان به این مکان دیده می شود. بقعه بابا شیخ حسین انصاری و بی بی خاتون موقوفه های متعددی داشته که در دوره قاجار توسط خوانین منطقه چپاول گردیده و از بقعه متبرکه جدا شده است. این تصرف برای متولیان وقت یعنی ملاحسن و ملااسماعیل با زحمات بسیار همراه بوده که از آن جمله به چندین نوبت اسارت و شکنجه آن دو می توان اشاره کرد، در این بین ملااسماعیل تا آخر عمر از ناحیه مچ دست معلول گردید. از آن همه موقوفات فقط مقداری بیشه زار پایین نهر مجاور بنای بقعه باقی مانده است. مقاومت شجاعانه متولیان وقت باعث شد که اسنادی به دست خوانین ظالم نیافتد. کهن ترین آنها متعلق به سال ۱۱۴۸ است.
نحوه دسترسی
از دهاقان كه به سمت شمال حركت كنيد، در مسیر دهاقان–مبارکه پس از چهار كيلومتر در غرب جاده، این مکان واقع شده است.
نظر کاربران :
سلام.
این مطلب نوشته شده درست نیست و تاریخ تحریف شده است.از کدام متولی سخن گفته شده که واقعا جای حرف دارد.
چرا خواننده مطالب را گمراه کرده آید و اطلاعات تاریخی غلط و حتی مغایر با واقعیات را بیان کرده آید .انشا الله خداوند جزای همه را در این دنیا و در آخرت می دهد.
دوست عزیز. ایراد و مشکلات متن رو بفرمایید تا اصلاح کنیم. اندک اطلاعاتی در سایت ها و منابع بوده که بدین صورت گردآوری شده است. شما هم کمک کنید و اگر اطلاعات دقیق تر و درست تری دارید بفرمایید استقبال می کنیم و خوشحال میشیم که کمک کنید.