آتشگاه و قلعه کله کنگ

آتشگاه و قلعه کله کنگ که به دوره اشکانی، ساسانی بر میگردد، یکی از ۳ آتشگاه فعال و بزرگ شرق ایران در زمان زرتشت بوده است در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده منطقه مسکونی زرتشتیان بوده است که نیاز به پژوهش باستان شناسی وسیع دارد. قلعه کله کنگ که در روستای کله کنگ قرار گرفته است از آثار شاخص شهرستان زهک می باشد که محل سکونت خوانین نارویی در این منطقه بوده است معماری زیبا برگرفته از ویژگیهای بومی و شهری با مصالح چینه، خشت و گل در ۴ سال قبل سکونتگاه خوانین منطقه بوده است.

در کل حوزه شهرستان زهک ۱۶۱ اثر تاریخی وجود دارد که فقط ۸۰ اثر در فهرست آثار ملی ثبت شده و ۸۱ اثر دیگر نیاز به مرمت و حفاری دارد. اثرهایی که عملا کار باستان‌شناسی و مرمت و شناسایی روی آنها صورت نگرفته می‌توان به شهر “کندرک” که بغیر از دو تپه چیزی به‌چشم نمی‌آید و بعد از آن آتشکده “کله کنگ” که یک آتشکده از دوران اشکانی و صفوی است و از آتشکده‌های مهم در کل کشور محسوب می‌شود، نام برد که حرف‌های ناگفته بسیاری داشته و نیاز به مرمت و حفاری دارند.