نیویورک در تهران

نیویورک در تهران را می توانید با رفتن به این خیابان مشاهده کنید .خیابان طالقانی تهران ( تخت جمشید سابق ) یکی از خیابان های اصلی و مرکزی پایتخت می‌باشد که در آن بسیاری از ادارات و سازمان های دولتی و غیر دولتی واقع شده است.محله طالقانی یا خیابان طالقانی، خیابانی است که از شرق به غرب قسمت مرکزی تهران قرار دارد سفارت امریکا نیز در این خیابان قرار دارد که هم‌اکنون برای کاربری دیگری استفاده می‌شود.

در خیابان طالقانی از غرب به شرق در محلات تهران که قدم می‌زنیم به ترتیب با تقاطع این خیابان و خیابان‌های مهم بسیاری مواجه می‌شویم. ابتدا تقاطع وصال شیرازی سپس خیابان فلسطین و به ترتیب خیابان ولیعصر، خیابان حافظ و بعدازآن خیابان استاد نجات اللهی، خیابان قرنی و در انتها که به شریعتی می‌رسیم، خیابان بهار. خیابان طالقانی مهم‌ترین فاکتوری که محله‌ی محل سکونت در تهران باید داشته باشد، دارد و آن دسترسی به دیگر محلات تهران، به خصوص از طریق وسایل حمل‌ونقل عمومی است. خیابان طالقانی دقیقاً در مرکز تهران واقع شده و به دلیل اهمیت آن، محلی پررفت‌وآمد است و این موضوع از زمان پهلوی به همین منوال بوده و همواره از آن زمان نیز دچار ترافیک است. آلودگی هوای این خیابان در تقاطع مختلف خیابان‌ها با خیابان طالقانی، متفاوت است. در حقیقت این مکان آب‌وهوای شهریِ تهران را دارد.

اگر سبک معماری و شکل خیابون‌های نیویورک را دیده باشید، بی‌شک خیابون آیت‌الله طالقانی با ساختمان‌های بلند و نماهای فلزی شما را یاد نیویورک می‌اندازد، اما این فقط یک تشابه تصادفی نیست! در دهه‌ی۴۰ که تهران رو‌ به‌ رشد و توسعه‌ی شهری بوده است، سه نفر از فعالین اقتصادی و بازرگانان نوگرای تهران به نام‌های قاسم لاجوردی و محمود و احمد خیامی، پیشنهاد میدهند تا خیابان تخت‌جمشید که مراکز مهمی مثل وزارت نفت و سفارت آمریکا را در خودش جا داده است، تبدیل به یک خیابان تجاری شود که نمونه‌ اش در نیویورک به اسم «وال‌استریت» وجود دارد.

به‌مرور پای آدم‌های بزرگی به این خیابان باز می‌شود و زمین‌های این خیابان به شرکت‌های صنعتی‌و‌تجاری داخلی‌و‌خارجی فروخته می‌شود تا با وجود چند سازمان دولتی مهم، به یک وال‌استریت واقعی تبدیل شود. با اینکه امروز تعداد کمی از آن شرکت‌ها در این خیابان به کار خود مشغول هستند و خیلی‌ از آن ها خالی از سکنه و مخروبه شده اند، اما هنوزهم حس آمریکایی بودنش را دارد و با کمی دقت می‌شود آثار و نشانه‌های همان دوران را دید.