قوانین مرتبط با جهانگردی را در این مطلب مورد بررسی قرار می دهیم .مناسب‌ترین انواع ساختارهای سازمانی عمومی و خصوصی برای جهانگردی باید با شرایط خاص در هر کشور یا منطقه سازگار باشد. انواع ساختارها نیز ممکن است با گذشت زمان و تغییر اوضاع عوض شوند. قبل از تعیین ساختارهای سازمانی، تصمیمی اساسی که باید گرفته شود تعیین نقش‌های خاص دولت و بخش خصوصی در توسعه و مدیریت جهانگردی است.
دولت یا یک هیئت قانونی معمولاً چندین مسئولیت دارد ـ هماهنگی سیاست‌ها، برنامه‌ریزی و توسعه تهیه آمار و انجام پژوهش، تعیین استانداردها و مقررات صنعت جهانگردی، ایجاد انگیزه‌های سرمایه‌گذاری، انجام برخی از خدمات بازاریابی، برنامه‌ریزی و آموزش نیروی انسانی برای جهانگردی، از جمله برقراری استانداردهای تحصیلی و کارآموزی، و تأمین ساختارهای اساسی و جاذبه‌های اصلی عمومی بخش خصوصی مسئول توسعه تجاری و احداث و ادارهٔ محل اقامت جهانگردان و بیشتر تسهیلات و خدمات دیگر جهانگردی و بازاریابی برای این اماکن و تسهیلات است. با وجود این، در مناطقی که به تازگی درحال توسعه جهانگردی هستند. ممکن است لازم باشد که دولت در مراحل اولیه توسعه در برخی از طرح‌های تجارتی مشارکت کند تا جهانگردی شروع شود.
دولت مرکزی برای انجام وظایف خود در زمینهٔ جهانگردی باید یک ادارهٔ ملی جهانگردی تأسیس کند ـ یک سازمان یا وزارت جهانگردی. اگر این بخش در حال حاضر یک فعالیت عمده در کشور است یا انتظار می‌رود به یک فعالیت عمده مبدل شود، این وزارتخانه ممکن است وزارت منفرد فقط برای جهانگردی باشد. یا وزارتخانهٔ مزبور ممکن است یک وزارت مختلط باشد، جهانگردی را با برخی از عملکردهای مرتبط دیگر جمع کنند. اگر وزارتخانه وزارت منفرد است، این امر در ساختار دولت به جهانگردی اهمیت و اولویت می‌دهد. حکومت‌های منطقه‌ای نیز غالباً سازمان‌های جهانگردی خود را تأسیس می‌کنند.
ادارهٔ ملی جهانگردی در تقسیمات و بخشهای مختلف سازماندهی می‌شود، اغلب شبیه آنچه در نمودار مدل ساختار ادارهٔ ملی جهانگردی نشان داده شده است. بخشهای جداگانه معمولاً برای برنامه‌ریزی و توسعه، آثار و پژوهش، تحصیل و کارآموزی و خدمات بازاریابی سازمان داده می‌شوند.
بسیاری از کشورها دستگاه مستقل جداگانه‌ای برای خدمات بازاریابی، و گاهی برای سایر وظایف مدیریتی ایجاد کرده‌اند. واگذاری امور بازاریابی به یک دستگاه مستقل، از قبیل سازمان ملی تبلیغات، این مزیت را دارد که این دستگاه می‌تواند مدیریت داخلی انعطاف‌پذیری را اعمال کند که در مقابل تغییرات روندهای بازار بیشتر پاسخگو است. به‌علاوه، این امر امکان هماهنگی با بخش خصوصی (اگر این بخش در کشور نسبتاً توسعه یافته است) را در فعالیت‌های مشترک تبلیغاتی میسر می‌سازد. با وجود این، ارتباط نزدیک باید میان این سازمان و ادارهٔ ملی جهانگردی حفظ شود تا اطمینان حاصل شود که یک سیاست منسجم توسعه اجراء می‌شود. این سازمان باید برای استفادهٔ اثربخش بودجه آن جوابگو باشد و این امر معمولاً از طریق بازنگری سالانهٔ برنامه و هزینه‌های آن توسط ادارهٔ ملی جهانگردی انجام می‌شود.
چون جهانگردی یک فعالیت چندبخشی است، لازم است که حداکثر هماهنگی میان ادارهٔ ملی جهانگردی و سایر بنگاه‌های دولتی مرتبط و میان بخشهای عمومی و خصوصی حفظ شود. با ایجاد یک کمیتهٔ مشورتی جهانگردی، مرکب از نمایندگان بنگاه‌های دولتی، بخش خصوصی، و سایر سازمان‌های مرتبط، برای اداردهٔ ملی جهانگردی می‌توان به بهترین وجه به این مهم دست یافت.
برای فعالیت اثربخش ادارهٔ ملی جهانگردی تأمین بودجه و کارمند به اندازهٔ کافی امری ضروری است. تأمین بودجه از سوی دولت است، اگرچه ممکن است برای تأمین بودجه برخی از فعالیت‌های بازاریابی بخش عمومی و خصوصی مشترکاً عمل کنند. اگر نوعی از مالیات جهانگردی، از قبیل مالیات هتل یا مخارج جهانگرد در کشور وجود دارد، این مالیات می‌تواند منبعی منطقی برای تأمین تمام یا بخشی از بودجه اداره ملی جهانگردی باشد. بدین طریق، جهانگردی می‌تواند به حمایت از مدیریت خودش کمک کند.
اگر دولت لازم است که درگیر توسعه تفریحگاه‌ها یا سایر انواع جاذبه‌ها یا تسهیلات جهانگردی بشود، شیوهٔ متداول مورد استفاده سازماندهی یک شرکت توسعهٔ دولتی است. بودجهٔ این شرکت را دولت تأمین می‌کند. ولی شرکت مزبور به‌عنوان یک شرکت مستقل کار می‌کند. مشروط به نظارت دولت وقتی بخش خصوصی در منطقه به بلوغ بیشتری برسد، این شرکت دولتی ممکن است دارائی‌های خود را به سرمایه‌گذاران خصوصی بفروشد.
سازمان‌های جهانگردی بخش خصوصی چندین وظیفه مهم انجام می‌دهند. ایجاد وسیله‌ای برای بحث و حل مسائل مشترک مؤسسات جهانگردی، ارائهٔ توصیه‌های هماهنگ‌شده به ادارهٔ ملی جهانگردی برای ایجاد اصلاحاتی در بخش جهانگردی. تأمین نماینده در هیئت‌ها و کمیته‌های جهانگردی، انجام پژوهش و آموزش برای اعضاء مؤسسات خود آنها، ایجاد و حفظ استانداردهای مناسب تسهیلاتی و خدماتی اعضاء آنها و برگزاری رویدادهای ویژه. به طرق مختلف می‌توان بخش خصوصی را سازماندهی کرد. اتحادیه‌های هتل‌ها، رستوران‌ها، بنگاه‌های سیر و سفر، و اتحادیه تخصصی دیگر، به‌طور جداگانه، ترکیبی از اینها یا در یک منطقه کوچک جهانگردی، شاید یک اتحادیهٔ منفرد مؤسسات جهانگردی می‌توانند به‌وجود آیند. بودجهٔ اتحادیه‌های بخش خصوصی توسط حق عضویت اعضاء تأمین می‌شود.
مدل ساختار ادارهٔ ملی جهانگردی
خدمات بازاریابی برنامه‌ریزی و توسعه آمار و پژوهش تحصیل و آموزش
برنامه‌ریزی بازار و تبلیغات سیاست و برنامه‌ریزی توسعه جمع‌آوری، تهیه و تنظیم و گزارش آماری برنامه‌نویسی و برنامه‌ریزی نیروی انسانی
ادارهٔ دفاتر جهانگردی خارج از کشور هماهنگی اجراء توسعه ادارهٔ نظام اطلاع‌رسانی جهانگردی برقراری و ادارهٔ استانداردهای آموزشی
ادارهٔ دفاتر محلی اطلاعات جهانگردی برقراری و ادارهٔ استانداردهای تسهیلاتی و خدماتی انجام مطالعات پژوهشی ادارهٔ برنامه‌ها و مؤسسات آموزشی.
قوانین مرتبط با جهانگردی
قوانین جهانگردی، قانون بنیادی این صنعت را دربردارد. معمولاً، این قانون سیاست توسعه جهانگردی را ارائه می‌کند و وظایف، ساختار و منابع تأمین مالی سازمان ملی جهانگردی (با دفتر منطقه‌ای جهانگردی) را تعیین می‌کند. به‌علاوه مقررات ویژه متعددی لازم است. این مقررات به استانداردها، شرایط صدور مجوز و روش‌های بازرسیِ هتل‌ها، رستوران‌های جهانگردی، آژانس‌های مسافرتی، راهنماهای تورها و دیگر اقدامات جهانگردی مرتبط می‌شود. در برخی کشورها، نظام طبقه‌بندی هتل‌ها به‌وجود آمده و اعمال آن ضروری است. قوانین مرتبط با جهانگردی براساس درک نیازهای کشور و یا منطقه تهیه می‌شوند. سازوکارهای لازم و قابلیت‌های کارمندان برای اعمال مقررات با شالوده‌ای دائمی باید موجود باشند. روش‌های اعمال استانداردهای این صنعت باید در مقررات بیان شده باشند.
بعضی قوانین و مقررات مشخص برای توسعه و مدیریت جهانگردی حائزاهمیت هستند. نیاز به منطقه‌بندی مقررات برای تعیین مناطق جهانگردی منطقه‌ای و کنترل کاربری زمین و اعمال استانداردهای توسعه در مناطق خاص توسعه جهانگردی وجود دارد. اگر منطقه‌بندی مقررات در حال حاضر وجود دارد ممکن است ضروری باشد که آنها را به‌نحوی اصلاح کرد تا کاربری‌‌های زمین از نوع جهانگردی از قبیل مناطق هتلی را دربرگیرد. وضع قوانین حفظ محیط زیست، از جمله شرایط ارزیابی تأثیر محیطی (محیط‌زیست) ضروری خواهد بود (چنانچه این مقررات موجود نباشند). ضوابط عمومی تندرستی، بهداشت، ایمنی و آتش‌سوزی و ضوابط ساختمان‌سازی، سهولت مقررات عملیاتی، قوانین تعهدات مربوط به مهمانان و متعلقات آن، قوانین کارگیری و مالیاتی همگی برای توسعه و کارِ تسهیلات جهانگردی مهم هستند. مقررات مربوط به تسهیلات و خدمات حمل‌ونقل (کنترل نرخ حمل‌ونقل، دادن مجوز به افراد و شرکت‌های حمل‌ونقل، شرایط ایمنی و مسیرهای مسافرتی) نیز عملیات جهانگردی را تحت‌تأثیر قرار می‌دهند.
در بسیاری از کشورها، توسعه جهانگردی مبتنی بر مناطق دیدنی، پارک‌های طبیعی و مکان‌های باستانی و تاریخی است. قوانین پارک‌ها و حفظ آنها برای نگهداریِ این منابع بسیار مهم هستند. مناطق حفاظت‌شده از نظر قانونی باید مشخص و نقشه‌کشی شوند و کاربری زمین و بازدیدکننده باید به دقت نظارت شود.
قوانین محافظت از مصرف‌کنندهٔ جهانگرد در بسیاری از کشورها در حال تصویب شدن است. این قوانین برای محافظت از جهانگردان طراحی شده‌اند تا مؤسسات جهانگردی فاقد مدیریت و اصول اخلاقی از آنها سوءاستفاده نکنند.
نظر کاربران :
هیچ نظری برای این مطلب ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید.