جوانرود

جوانرود همان محلی است که حمدلله مستوفی در «نزهت القلوب» از آن به عنوان «الانی» نام برده است با این‌ حال در مورد پیشینه تاریخی جوانرود اطلاعات زیادی در دست نیست. نگاهی به روند تغییرات شهر جوانرود نشان می‌دهد که بیش ترین تغییرات این منطقه طی سال‌های اخیر رخ داده است شهرستان جوانرود از شمال به شهرستان پاوه، از جنوب به شهرستان اسلام آباد غرب، از جنوب باختری به شهرستان سر پل ذهاب،‌ از باختر به کشور عراق و از خاور به شهرستان کامیاران محدود می‌شود. شغل اصلی مردم جوانرود کشاورزی و دام‌داری است. در زمینه‌ی صنایع دستی؛ بافت گلیم‌های عشایری با طرح‌های کردی و جاجیم‌های مرغوب و کم نظیر و نیز بافت انواع شال‌و جوراب و دستکش پشمی در شهرستان جوانرود از رونق ویژه ای برخوردار است. غار‌کاوات‌در شمال‌ دره‌قوری‌قلعه مهم‌ترین مکان دیدنی شهرستان جوانرود را تشکیل می‌دهد.

مکان های دیدنی و تاریخی

غار کاوات‌در شمال‌ دره‌قوری‌قلعه مهم‌ترین مکان دیدنی شهرستان جوانرود را تشکیل می‌دهد.

صنایع و معادن

در شهرستان جوانرود رشته های صنایع کارگاهی کمد سازی، کابینت سازی، موزاییک سازی، بلوک زنی و چوب بری رواج کامل یافته است. در زمینه صنایع دستی بافت گلیم های عشایری با طرح های کردی و جاجیم های مرغوب و کم نظیر و نیز بافت انواع شال و جوراب و دستکش پشمی از رونق ویژه برخوردار است.

کشاورزی و دام داری

شغل اصلی مردم جوانرود کشاورزی و دام‌داری است. آب کشاورزی از رودخانه ها فراهم شده و محصولات کشاورزی جوانرود عبارتند از گندم، جو، بنشن،‌ گیاهان علوفه ای، سیب، آلو، توت،‌ گردو، و انگور، که از این میان بنشن، گردو، ‌سیب، و آلو جزء صادرات این شهر نیز به شمار می آیند. دامداری و دامپروری از فعالیت های بسیار مهم شهرستان جوانرود است. این امر به دلیل وضعیت خاص منطقه و زندگی عشایری رایج در ناحیه و اختلاف آب و هوایی در فواصل کوتاه می باشد. هم چنین در این شهرستان پرورش زنبور عسل رونق چشمگیری دارد.

مشخصات جغرافیایی

شهرستان جوانرود از شمال به شهرستان پاوه، از جنوب به شهرستان اسلام آباد غرب، از جنوب باختری به شهرستان سر پل ذهاب،‌ از باختر به کشور عراق و از خاور به شهرستان کامیاران محدود می‌شود. جوانرود مرکز شهرستان جوانرود، در درازای جغرافیایی ۲۹ درجه و ۴۶ دقیقه و پهنای جغرافیایی ۴۸ درجه و ۳۴ دقیقه و در ۱۳۰۰ متری از سطح دریا، در ۸۶ کیلومتری شهر کرمانشاه و در مسیر راه چقا نرگس – باینگان قرار دارد. جوانرود در دره ای قرار گرفته است که از شمال و شمال باختری به کوه های گرده برگیر و چاه قلی محدود است و رود زیمکان با گذشتن از به سوی شمال باختری می رود. آب و هوای این شهر معتدل و نیمه مرطوب است.

وجه تسمیه و پیشینه تاریخی

جوانرود همان محلی است که حمدلله مستوفی در «نزهت القلوب» از آن به عنوان «الانی» نام برده است. در حال حاضر نیز آب آشامیدنی شهر جوانرود، ‌از آب سراب معروف «الانی» به دست می آید. حمدلله مستوفی از الانی یا جوانرود امروزه به عنوان قصبه ای معتبر با هوای خوش، آب های روان، علفزارهای نیکو، شکارگاه های خوب و ناحیه ای با محصولات غلات نام برده است. در دوره شاه طهماسب صفوی جوانرود بیش از صد قریه داشته و در اطراف آن قلعه هایی نیز قرار گرفته بوده است. درویش سلطان (فرزند صفی خان سلیمان گوران – والی جوانرود) بر خرابه‌های الانی، قلعه، مسجد، بازار و مدرسه ساخته است. جوانرود در دوران افشاریه و تا اواخر دوره زندیه مورد توجه خاص حکمرانان بوده است. در دوره قاجاریه، حکومت جاف و جوانرود در دست برادر و فرزندان امان الله خان والی بود. امان الله خان والی، حکومت جاف و جوانرود را به محمد صادق خان پسرش واگذار نمود. حکومت جوانرود بعد از سال ۱۳۲۰ به یکی از بیک زادگان رستم بیک جاف واگذار شده بود. این شهر در حال حاضر بسیار آباد و توسعه یافته است و طبیعت و فضایی زیبا دارد.