در ادامه مبحث لباس و پوشاک مادها به شلوار، کفش ، کمربند ، جبه و شنل مادها می پردازیم .مادها در فاصله ۷۰۸ تا ۵۶۰ ق.م بر ایران حکومت کردند . با بررسی نوشته ها و آثار مکتوب و دقت نظر در آثار سنگ تراشی به جای مانده می توان در مورد لباس و پوشاک آنان و نیز رنگ آن چه که بر تن می کردند و یا به عنوان پوشاک مورد استفاده قرار می دادند , نظر داد و به نتایج لازم دست یافت .اکثر محققان بر این باورند که ایرانیان اولین ملتی هستند که در تاریخ نظامی جهان اولین رسته ی سواره نظام را بوجود آوردند که عامل اصلی پیروزیشان درجنگ بوده است . ماد ها اولین قوم ایرانی بودند که به پرورش اسب اهمیت می دادند و در سوارکاری مهارت خاصی داشتند از این رو لباس مردان می بایستی لباسی باشد که به آسانی بتوانند بر اسب سوار شوند .
مردم مهاجر ماد و پارس به محض ورود به فلات ایران تحت تأثیر هنر و تمدن بومی قرار گرفتند و در نتیجه به لحاظ موقعیت جغرافیایی ، سیاسی ، آب و هوا و مسکن در این منطقه مدل پوشاک آنها را مورد استفاده قرار دادند که از ۳۰۰۰ سال پیش از میلاد تا یک هزار سال پ.م. که آریایی ها وارد فلات ایران شدند تغییر چندانی نکرده بود .
مهمترین نو آوری ایرانیان پوشیدن شلوار بودکه بعد ها لباس خاص آنان تلقی شد و اگر بتوان به سوابق پراکنده ی موجود اعتماد کرد احتمالا زنان نیز آن را می پوشیدند.اگر چه آثار سکاها درگنجینه ی زیویه منحصر به فرد است ( در شهر سقز نزدیک جنوب دریاچه ارومیه که قبلا جزو کشور مانایی ها بوده و سکاها آن را متصرف شدند و در سال ۵۹۰ پیش از میلاد به تصرف ماد ها در آمد ) ولی نفوذ این هنر تمدن و مظاهر آن را در هنر و تمدن مادها مشاهده می کنیم و طبیعتاً پوشاک ماد هاکه یکی از مظاهر هنر وتمدن آنهاست متأثر از این هنر و تمدن است.
تنوع لباس ها در اشیاء گنجینه ی جیحون جالب است این تنوع با عث می شود که ما در باره ی طبقات مختلف مردم آن زمان اطلاع حاصل کنیم شخص صاحب مقام لباس مادی بر تن دارد که چسبان است روی آن کمری بسته شده و به کمر بند خنجر کوتاهی آویزان است که میان سکا ها معمول بوده وی باشلقی بر سر و چکمه بلندی به پا دارد.
شلوار مادی :
شلوار مادی یک راسته بوده تا مچ پا و روی کفش می رسیده است , شلوار که از بالا تا پایین به تدریج به تنگی می گراییده است بر مچ نواری داشت ککه بر روی جلوی دهانه ی کفش گره دار می شد دمپای شلوار را جمع و تنگ می کرده و دنباله ی آن بر روی کفش می افتاده است . علاوه بر این شلوار یک نوار دیگر نیز به سمت پایین دارد که برای نگاهداری ساقه ی آن که به بالا کشیده نشود ، چون رکابی کار گذاشته می شد . این رکاب که از دو سو به لبه ی شلوار دوخته می شده است به مانند حلقه ای بوده که کفش از آن عبور کرده ، وسطش روی رکاب شلوار قرار می گرفته است .
کفش مادی :
کفش مادی از چرمی یک تکه بوده که مانند جوراب به پا کشیده می شده و بی تحت اضافه بوده و هیچ نوع درزی در نیم رخ آن دیده نشده است به نظر می رسد که درز کفش در پشت پاشنه و بر رویه ی آن بوده است . کفش مادی دارای پاشنه گرد بوده است . این پاشنه به وسیله ی چرم یک تکه ای کفش از بیرون پوشیده و بی سر پاشنه بوده است . پنجه آن کشیده و سر پنجه ی پهن و بریده و به نحوی ملایم به سوی زمین و به طرف بیرون پا کج بوده است .
کمر بند مادی :
از روی نقوش سنگی تخت جمشید کمربند مادی یک تکه چرم بلند به اندازه ی دو برابر دور کمر بوده است که در محلی ختم یک دور کمر در جلو از پهنایش کاسته می شده پس از یک دور از همدیگر رد و زیرو رو شده و دوباره گره می خورده است . مردم عادی علاوه بر این کمر بند عادی دو کمر بند دیگر نیز داشته اند که یکی برای آویختن کماندان و دیگری برای قمه بوده و در مواقع لزوم هر سه را با هم می بستند .
جبه مادی :
مردم ماد جبه ای بر روی لباس می افکندند که سراسر لبه ی آن از پایین یک بربه بالا تا پشت گردن و سوی دیگر لبه حاشیه ی پوستی داشته است و بر روی این حاشیه , حاشیه دیگری باز هم پوستی بر دور یقه می دوخته اند . در دو انتهای حاشیه ی دومی , دو دنباله تعبیه می کردند که در مواقع لزوم آنها را در جلوی سینه به هم گره زده تا جبه بی آنکه از آستین هایش استفاده شود , چون شنل بر دوش قرار گیرد .
شنل مادی :
مردم ماد طبق نقوش سنگی تخت جمشید شنلی داشته اند که مستطیل شکل بوده است و قد آن از جبه بلندتر و تا نزدیک مچ پا می رسیده است . بر دو گوشه ی بالای شنل دو بند تعبیه می شده که در جلوی سینه به هم گره زده می شده است .
قوم ماد دارای تزییناتی (نظیر دستبند ، گردنبند ، گوشواره های حلقه ای ) نیز بوده است .
توضیح آنکه بنا بر آنجه از مستندات تاریخی بر می آید لباس مردان و زنان در این دوره تفکیک نشده بود و زنان از همان نوع و ترکیبات لباسهای مردانه استفاده می کردند .
نظر کاربران :
هیچ نظری برای این مطلب ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید.