قلعه مازیار تهران

در شمال شرقی روستای امامه و در ارتفاعات مشرف به دره‌ای که به «باغ تنگه» شهرت دارد، بقایای قلعه‌ای قدیمی وجود دارد که به قلعه امامه یا قلعه مازیار تهران معروف است.این قلعه بر فراز صخره‌ای سنگی احداث شده که در میانه دو شاخه شرقی و غربی باغ تنگه واقع شده است. ارتفاع قلعه از سطح دریا ۲۴۵۰ متر و اختلاف ارتفاع آن با کف دره حدود ۲۰۰ متر است.با توجه به نمونه سفال‌های یافته شده از سطح و پیرامون قلعه امامه، قدمت آن حداقل به دوره اوایل اسلام می‌رسد. در کتاب‌های تاریخی آمده‌ است که پیشینه تاریخی این قلعه مربوط به قرن سوم هجری (حدود ۱۱۰۰ سال پیش) می‌باشد و متعلق به یک حکمران محلی به نام مازیار بوده ‌است.

قلعه امامه با توجه به شواهد موجود، از قلعه‌های مستحکم منطقه ‌است که در ساخت آن از سنگ لاشه، ملات و گچ سنتی استفاده شده است. وسعت تقریبی سطح قلعه در شرایط فعلی حدود ۹۰۰ متر مربع است.
حوادث روزگار از جمله عوامل طبیعی و انسانی باعث شد تا قسمتهای زیادی از این بنا تخریب گردد. در تاریخ از این قلعه آدرسهای زیادی داده اند که یکی از آنها این قلعه را به قدمت هزارو سیصد سال رسانده و آن را متعلق به مازیار یکی از حکمرانان محلی می دانند.بعضی هم شباهت این قلعه را به قلعه های حسن صباح دانسته که موید کلام خود را مستحکم بودن و صعب العبور بودن آن را بهترین دلیل می دانند.حسن صباح(از سلسله اسماعیلیان) دژ های خود را در یک مکان مرتفع و صعب العبور می ساخته تا از گزند دشمنان در امان باشند.نوع معماری آن هم با سنگ و و ساروج می باشد.امروزه کوهنوردان و علاقمندان به طبیعت از این بنا در هنگام پیاده روی دیدن می کنند.

امروزه بجز یک برج اصلی که بخش عمده آن نیز تخریب شده ‌است و خرابه‌هایی از چند اتاق و دیوارهای مربوط به آن چیزی از این قلعه باستانی باقی‌نمانده است. از مجموع شواهد و قراین چنین بر می‌آید که قلعه امامه در زمان حیات و آبادانی شامل دو بخش مجزا بوده است. بخش شمالی یا‌‌ همان بخش عامه نشین آن‌که امروزه بقایای اتاق‌ها، برج و بارو و حصار دفاعی و یک غار (یا قنات یا آب انبار) در آن قابل رؤیت است و بخش جنوبی یا بخش حاکم نشین که دارای استحکام بیشتری بوده و دسترسی به آن دشوار‌تر و تنها از طریق عبور از بخش عامه نشین امکان‌پذیر بوده است.
یکی از برج‌های بخش حاکم نشین که برلبه پرتگاه بلندی احداث شده است، به‌علت صعوبت دسترسی از تعرض مهاجمان و جست‌و‌جوگران گنج مصون مانده است. این برج بارز‌ترین مشخصه‌ای است که امروزه از این قلعه به‌جا مانده و از دور نظر بیننده را به‌خود جلب می‌نماید. در بخش عامه نشین قلعه امامه نیز اثر سه برج در وضعیت فعلی قابل رؤیت است اما به‌نظر می‌رسد دو برج دیگر نیز در قسمت شرقی وجود داشته که براثر گذشت زمان و حوادث روزگار تخریب شده و اثری از آن نمانده است.

برای دسترسی به قلعه امامه باید از امامه بالا و از طریق خیابان «۲۵ متری مهرچال» به سمت راحت آباد بروید. حدود یک کیلومتر بالا‌تر به جایی می‌رسید که به باغ تنگه معروف است. در اینجا باید خودروی خود را پارک کرده و از سمت چپ وارد دره‌ای شوید که رودخانه در وسط آن‌جاری است. وارد مسیر دره که شدید حدود ۵۰۰ متر بالا‌تر به یک دو راهی (محل تلاقی دو دره) می‌رسید. قلعه بر فراز صخره‌هایی قرار دارد که در وسط دو دره قرار گرفته است. برای رسیدن به قلعه باید از سر‌‌ همان دو راهی، وارد پاکوبی شوید که در یک مسیر زیگزاگ در کمتر از نیم ساعت شما را به قلعه می‌رساند.

قلعه امامه یا قلعه مازیار تحت شماره ۳۹۷۲ در تاریخ ۱۰ مهرماه ۱۳۸۰ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.

مسیر خودروی شخصی از طریق بزرگراه شهید بابایی- شرق و یا مسیرهای جایگزین، خود را به میدان لشکرک (میدان قائم) رسانده و از آنجا وارد جاده فشم شوید. ب پس از حدود ۱۵ کیلومتر رانندگی (۳ کیلومتر بعد از سه راهی اوشان)، تابلوی روستای امامه در سمت راست جاده نمایان است. از سر جاده تا میدان امامه بالا حدود ۷ کیلومتر راه در یک جاده کوهستانی و پیچ در پیچ در پیش دارید. کمی قبل از ورود به روستا، به یک سه راهی می‌رسید که مسیر مستقیم (خیابان گلزار) شما را به مرکز روستا و میدان امامه بالا رسانده و راه سمت چپ (۲۵ متری مهرچال) شما را به باغ تنگه و پس از آن به جاده راحت آباد می‌رساند.

با تشکر از جناب آقای مرتضی کیائی بابت تصاویر ارسالی از روستای زیبای امامه .