کشورهای همسایه ایران در سالهایی که صنعت گردشگری کشور ما با بیمهری مسئولان مواجه بود،درحال برنامهریزی، توسعه و شکوفایی گردشگری در کشورشان بودند.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از قانون، گردشگری درحال حاضر چرخ اقتصاد بسیاری کشورهای دنیا را بهگردش درآورده و رتبه نخست صنعت بسیاری کشورها را از آن خود کرده است. نگاهی به آمار گردشگران ایرانی در کشورهای دیگر نشاندهنده عادت ایرانیها به سفر و گردشگری است، پتانسیلی که متاسفانه چندین دهه نادیده گرفته شد و موجب رونق اقتصاد کشورهای دیگر شده است. یکی از شعارهای دولت روحانی اشتغالزایی از طریق توسعه صنعت گردشگری بوده است. شعاری که هرچند تا عمل فاصله بسیاری دارد اما جان تازهای به صنعت مغفول مانده گردشگری کشور دمیده است. یکی از اتفاقات خوشایند سال گذشته، تصویب طرح گردشگری جاده ابریشم بود.
طرح احیای جاده ابریشم میتواند انقلابی در صنعت گردشگری ایران بهوجود آورد. چینیها که در تمامی فعالیتهای اقتصادی عادت به پیشتاز بودن دارند،حال که نام جاده ابریشم مطرح است که بیشتر از هر کشوری این جاده را بهنام چین میشناسند، دست بهکار شدهاند و طرحهای احیای جاده ابریشم را کلید زدهاند. چین سرمایهگذاری بالایی در این طرح انجام داده است؛همچنین طرح صدور ویزای مشترک برای کشورهای در مسیر جاده ابریشم را پیشنهاد کرده است.
تصویب طرح گردشگری جاده ابریشم اتفاق خوبی برای ورود ایران به این رقابت است. با مکلف کردن تمامی دستگاههای دولتی به همکاری برای اجرای این طرح میتوان به سرانجام رسیدن این طرح امیدوار بود.
این روزها زمزمههایی از احیای جاده ابریشم در ایران بهگوش میرسد. براساس آمار، ۸۵ میلیون توریست چینی درآمد۱۱۰ میلیارد دلاری را برای کشورهای حوزه جاده ابریشم خواهند داشت.
۸۵ میلیون گردشگر چینی ، رویایی است که بسیاری کشورهای جهان در اندیشه آن هستند و بدون شک رقابت تنگاتنگی برای جذب این بازار ۸۵ میلیون گردشگر چینی بهوجود میآید اما اندک کشورهایی در مسیر جاده ابریشم واقع شدهاند و شانس جذب این گردشگران را دارند. ایران یکی از کشورهایی است که این فرصت را میتواند بهدست بیاورد. نکته قابل توجه اینجاست که این نخستین بار نیست که گذر چینیها به ایران افتاده است اما تاکنون تمامی این فرصتها سوخته و میتوان گفت سهم ایران از بازار گردشگری چین هیچ بوده است. در سال ۲۰۱۷ سهم ایران از ۱۲۹ میلیون گردشگر چینی که به دیگر کشورهای دنیا سفر کردهاند، تنها ۷۰ هزار بوده است. براساس آمار چینیها بیشتر بهدنبال کسب و کار و تجارت به ایران آمدهاند تا برای گردشگری.
اما چرا ایران برای چینیها جذاب نیست؟کمبود مراکز اقامتی، غذا و رستوران چینی و راهنمای چینیزبان،مشکلاتی است که گردشگران چینی با آن دست و پنجه نرم میکنند و موجب بیمیلی چینیها برای سفر به ایران شده است. بهگفته رییس جامعه تورگردانان ایران، تنها ۶ راهنمای گردشگری چینیزبان در ایران وجود دارد.
مساله دیگری که از دید بسیاری مسئولان کشور دور مانده، ترانزیت چینیها از طریق ایران به اروپا و دیگر نقاط جهان است. حال پرسش اینجاست که چگونه چینیها به ایران میآیند اما تنها بهعنوان معبر از آن استفاده کرده و مقصد گردشگری محسوب نمیشود؟
صنعت گردشگری در ایران از ظرفیتهای بسیار بالایی برای رشد و توسعه برخوردار است. ظرفیتی که سازمان جهانی گردشگری نیز آن را تایید کرده است و براساس گزارشهای رسمی این سازمان، ایران رتبه دهم جاذبههای باستانی و تاریخی و رتبه پنجم جاذبههای طبیعی را در جهان داراست. کشور ما باوجود اینکه در تمامی زمینههای گردشگری پتانسیلهای بالقوهای دارد و چه از لحاظ ابنیه تاریخی و چه از حیث جذابیتهای طبیعی، حرفی برای گفتن دارد اما سرمایهای که از این صنعت برای کشور حاصل میشود، بهاندازهای ناچیز است که میتوان گفت صفر است. گردشگری قادر است زنجیرههای مختلفی از تولید کالا و خدمات را به یکدیگر متصل کند و آمارها نشان می دهد به ازای هر ۸/۴ نفر گردشگر، یک شغل دایم ایجاد میشود.
سیاستگذاری در جلب و جذب گردشگر در جهان امروز پیچیدگی خاص خود را دارد و نیازمند برنامهریزیهای دقیق و حساب شده است اما نبود همین سیاست بلندمدت باعث شده است که کشور ما نتواند جایگاه خود را بازیابد.
ایران درگذشته بهعنوان نگین مسیر طلایی جاده ابریشم معروف بوده است؛ نگینی که دیگر نمیدرخشد. ایران برای درخشیدن دوباره در جاده ابریشم نیازمند برنامهریزی کارآمد و کارشناسی است. یکی از طرحهایی که میتوان در قالب احیای جاده ابریشم به آن پرداخت، پروژه هتلهای تاریخی است. طرحی که میتواند در ایران کاربرد فوقالعادهای داشته باشد؛ چراکه بیشتر گردشگران خارجی که به ایران سفر میکنند بهدنبال مکانهای تاریخی بی نظیر ایران هستند. احیای زنجیره بههم پیوسته کاروانسراهای تاریخی کشور میتواند در راستای پروژه هتلهای تاریخی تاثیر بسیاری داشته باشد.
مکانهای تاریخی بهتنهایی یک جاذبه تاریخی محسوب نمیشوند مگر اینکه در کنار آنها امکانات و پتانسیلهایی متناسب و بهروز احداث شود؛ آن زمان است که بهعنوان یک جاذبه گردشگری بهشمار میآیند. بهعنوان مثال درکنار کاروانسرا باید فروشگاه، رستوران و امکانات رفاهی دیگری ایجاد شود که بهعنوان یک جاذبه گردشگری محسوب شود. حال اگر ما زنجیره بههم پیوسته کاروانسراهای کشور را باتوجه به ایجاد امکانات رفاهی و تفریحی بازسازی و احیا کنیم، میتوانیم انقلابی در صنعت گردشگری کشور بهوجود آوریم. از یک سو کاروانسراها به تنهایی یک جاذبه گردشگری محسوب میشوند و از سوی دیگر زنجیره آنها میتواند پکیج ویژهای برای گردشگران داخل و خارج باشد.
طبق برآوردهای اولیه، اجرای طرح احیای کاروانسراهای شاهعباسی بیش از ۶۰ هزار فرصت شغلی ایجاد میکند. حال تصور کنید احیای جاده ابریشم چند ۱۰۰ هزار فرصت شغلی میتواند بهوجود بیاورد.
منبع: آریا بازار
نظر کاربران :
هیچ نظری برای این مطلب ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید.