چادرنشینان برای استراحت خود و داشتن سرپناه از چادری استفاده می کنند که سقف آن معمولاً از موی بز است و توسط خود عشایر بافته می شود. دیواره آن را “چیغ” (چیق یا چیخ) می نامند که عبارت است از دیواره ای که حدود ۱۵۰ سانتی متر پهنا دارد و با استفاده از الیاف گیاهی (نی) و همچنین موی بز و در پاره ای از مواقع با استفاده از نخ پشمی بافته می شود و روی آن نقش های متفاوتی به وسیله نخ های رنگارنگ پشمی ایجاد می شود.
از چیغ برای حفاظت اطراف سیاه چادرها استفاده می شود و گاهی نیز برای تقسیم داخل چادرهای عشایری به چند بخش جدا از هم کاربرد دارد. نقوش در جیغ ، به سبب ماهیت بافت آن بصورت هندسی است.
ناگفته نماند در کاربردهای امروزی، می توان از آن بعنوان پارتیشن در خانه های آپارتمانی استفاده کرد .
نظر کاربران :
هیچ نظری برای این مطلب ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید.