تپه باستانی آناهیتا که طی سالیان گذشته از آن به نامهای آناهیتا، سارقین و زرتشت یاد شده به شماره 1976 به ثبت آثار ملی رسیده است. این تپه در قسمت غربی شهر سرعین استان اردبیل قرار دارد که از کاوش های انجام یافته در این منطقه اشیاء و سفالینه هایی به بدست آمده که قدمت آنها به اواخر هزاره اول و دوم قبل از میلاد مسیح باز می گردد.تپه آناهیتا سال ها محل عبادت و ریاضت موبدان زرتشتی بوده و در حوالی این معبد مکانی به نام ساری قیه ییلاق بوده که آسایشگاه تابس
تپه سراب گلویج مربوط به دوره اشکانیان است و در شهرستان سنقر، بخش مرکزی، روستای گلویج واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۳۸۴/۰۵/۱۱ با شمارهٔ ثبت ۱۲۵۰۷ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. منبع : وبلاگ گلویج
تپه دارکانی مربوط به دوران پیش از تاریخ ایران باستان تا میانه دوران‌های تاریخی پس از اسلام است و در شهرستان سنقر، بخش مرکزی، روستای گلویج واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۱ مرداد ۱۳۸۴ با شمارهٔ ثبت ۱۲۴۶۰ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. داركاني = درخت +چشمه منبع : وبلاگ گلویج
تپه فرهاد گرد مربوط به دوران پیش از تاریخ ایران باستان - دوران‌های تاریخی پس از اسلام است . این اثر در تاریخ ۲۳ شهریور ۱۳۷۷ با شمارهٔ ثبت ۲۱۰۴ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. حریم تپه از شمال،شرق و غرب با باغها و خانه‌های ساکنان،محدود و تسطیح شده است.این قسمت از تپه به دلیل تسطیح شدن و همچنین قرارگیری زیر خانه‌ها غیر قابل بررسی است. در فاصله تقریبا 2 کیلومتری جنوب غرب تپه رودخانه‌ای با جهت شرقی غربی جریان دارد و در ف
تل ابلیس در دشت بردسیر در ۸۰ کیلومتری جنوب غربی شهر کرمان واقع گردیده‌است.آثار باستانی تل ابلیس این منطقه در هفت لایه شکل گرفته است. که قدیمی ترین و عمیق ترین آن اواخر هزاره پنجم قبل از میلاد و متاخرترین لایه های باستانی تل ابلیس هم مربوط به هزاره دوم قبل از میلاد می باشد. در فصل اول کاوش های آن "کلدول" هفت لایه مشخص کرد که شامل آثار بسیار متنوعی بودند سفال های منحصر بفرد ابلیس از هرطبقه قابل مقایسه با سفال های همعصر خود در نواحی مجاور بودن
تپه علی کش از تپه های قدیمی شهرستان دهلران استان ایلام است که قدمت آن به هزاره ۸ قبل از میلاد می رسد.تپه علی کش در جنوب غربی استان ایلام در شش کیلومتری بخش موسیان شهرستان دهلران در میان ارضی کشاورزی و درنزدیکی رودمیمه قرار گرفته است.تپه علی کش بین سالهای ۱۹۶۱ تا ۱۹۶۳ توسط فرانک هول و هیئت همراه کاوش گردید. بر اساس شواهد به دست آمده به وسیله باستان شناسان و هم چنین آزمایش های فراوان (هول و کنت دی فلانری) در سال ۱۹۶۱ بر روی تپه های موسیان (تپ
تپه دلازیان مربوط به دوران پارینه‌سنگی است و در جنوب سمنان معروف به هفت تپه با شماره ۱۷۰۲ در آثار ملی ایران به ثبت رسیده است، در یکی از تپه‌های موجود در دلازیان آثار معماری خشتی سنگی مربوط به دوره ماد (نوشیجانی) مشاهده شده است. بر اساس پژوهش‌های انجام شده این احتمال قوت می‌یابد که منطقه میرک سمنان بزرگ‌ترین و منحصر به فردترین منطقه میراثی ایران و حتی خاورمیانه در دوره پارینه‌سنگی میانی است. منطقه میرک، محوطه ۴۰ هکتاری روبازی را شامل می
تپه حصار واقع در حاشیه جنوبی شهر دامغان برای نخستین بار توسط اریخ اشمیت از دانشگاه پنسیلوانیا در سال 1312 مورد کاوش قرار گرفت. بر اثر این کاوش ها روشن شد که این محوطه باستانی دارای سه دوره اصلی فرهنگی از اواخر نوسنگی تا پایان عصر مفرغ است . از زمان کاوش های اشمیت در تپه حصار این محوطه به عنوان یکی از محوطه های مبنا برای شناسایی فرهنگ های همزمان در فلات مرکزی ایران مورد استناد باستان شناسان است . در سال 1355 هیاتی از باستان شناسان دانشگاه پنسیلوا
سلمیان ، روستایی است در شمال دهستان بی بی سكینه (س) بخش صفادشت . این روستا در جنوب امین آباد ،در شمال غرب شهرآباد و شمال شرقی امامزاده بی بی سكینه (س) قرار دارد. سلمیان و امین آباد دو روستای شمالی دهستان بی بی سكینه (س) در كنار مرز شمالی شهرستان ملارد و در جنوب شهر ماهدشت استان البرز هستند. منطقه سلمیان و به خصوص نواحی شرقی آن اراضی زراعی حاصلخیز و سرسبزی را شامل می شود. جاده شهریار به اشتهارد كه از نیمه شمالی دهستان بی بی سكینه (س) می گذرد ، دسترس
در غرب زمین های كشاورزی جنوب یوسف آباد و در دامنه شرقی كوه آق داغ بر آمدگی صخره ای مرتفعی به نام شاخ تپه جلب نظر می كند . گویا این تپه در میان زمین های كشاورزی شخصی قرار دارد. شاخ تپه با ارتفاعی در حدود 10 متر از شمال و شرق به زمین های بایر و زیر كشت زراعی و بعد چند واحد تولیدی و از جنوب و غرب به دامنه های كوهستانی آق داغ محدود می شود. در حال حاضر زمین های مجاور شاخ تپه بایر بوده و در بخش شرقی و شمال شرقی آن چند گودال و یك محوطه پست نسبت به زمین های اط
این تپه در شمال نصیر آباد و مابین اراضی ده مویز و نصیر آباد واقع شده است. گرچه این تپه به نصیر آباد نزدیک تر می باشد ولی به واسطه قرار گیری در اراضی متعلق به ده مویز با نام ده مویز معروف شده است.ساختار این تپه شبیه به تپه نصیر آباد می باشد ولی آثاری از دیوار و برج و بارو در اطراف آن دیده نمی شود.در جوانب مختلف تپه آثار حفاری های غیر مجاز زیادی دیده میشود.بر اساس شواهد سفالی و شباهت ظاهری تپه های نصیر آباد و ده مویز می توان از وجود دست کم دو سکونت گ
تپّه كهريز : پيش از تاريخ تپه کهریز مربوط به دوران پیش از تاریخ ایران باستان است و در شهرستان قروه، روستای گنداب بالا واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۵ اسفند ۱۳۷۹ با شمارهٔ ثبت ۳۵۷۱ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. تپّه سنگر : تاريخي ـ اسلامي ، شماره ثبت 3572 تپّه وينسار : تاريخي ـ اسلامي ،شماره ثبت 3574 روان تپّه وينسار : اسلامي روان تپه وینسار مربوط به دوران‌های تاریخی پس از اسلام است و در شهرستان قروه، روستای و ینسار واقع شد
تپه محمود میمنت آباد مربوط به دوران‌های تاریخی پس از اسلام است و در شهرستان قروه، بخش چهار دولی، روستای میمنت آباد واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۵ اسفند ۱۳۷۹ با شمارهٔ ثبت ۳۵۷۰ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. از هموطنان عزیز ساکن قروه تقاضا می شود در صورت داشتن تصاویری از تپه محمود میمنت آباد آنرا در قسمت دیدگاه ( قسمت پایانی مطلب – انتهای صفحه ) و یا از طریق ایمیل (info@seeiran.ir) برای ما ارسال نمایند.
محوطه ای باستانی با آثاری از اواخر هزاره پیش از میلاد تا دوره ایلخانی در سده هفتم ه.ق که درباره وجه تسمیه این محوطه آگاهی دقیقی در دست نیست.اهمیت این تپه با کشف اتفاقی مجموعه اشیایی معروف به گنج استرآباد در سال ۱۲۵۷ آشکار شد.برخی از اشیای این مجموعه را که امروزه از سرنوشت آنها اطلاعی در دست نیست، به دربار محمد شاه قاجار فرستادند.سکوی خشتی تپه دو طبقه بوده که طبقه فوقانی آن از بین رفته است.در تورنگ تپه گرگان آثاری از دوره برنز، آهن همچنین از د
تپه های کولغان مشرف بر دریا و سد خاکی بالاتل هستند و از زیبایی و چشم انداز بسیار جالبی برخوردارند. بالای تپه ها، آثار معماری و آبراه ها با دیوارهای سنگی به طول بیش از صد متر باقی مانده که بسیار دیدنی هستند. در قسمتی از این تپه ها، قبرستان منظمی با قبرهایی در دو ردیف با فاصله دو متر از یکدیگر وجود دارد. نشانه های باقی مانده از اتاقک های به جا مانده در این منطقه، گویای آن است که این محل احتمالا بازاری بوده که رونق بسیار داشته است. در کنار ویرانه ه
تل مهره ای در یک کیلومتری شرق روستای سقاوه یاسوج قرار گرفته است . این تپه یکی از تپه های ما قبل تاریخ در استان است که به هزاره سوم و چهارم پیش از میلاد تعلق دارد .
محوطه تاریخی تپه قلعه در روستای قلعه در3 کیلومتری شمال باختری سلطانیه، در قسمت جنوب باختری چمن سلطانیه، به ابعاد 140×70 متر و به ارتفاع 15 متر قرار گرفته است. این تپه از نظر آثار باستانی بسیار غنی بوده و براساس مطالعات انجام شده روی سه لایه از این تپه، نتایج خوبی به دست آمده است. در لایه های زیرین قلعه تپه، سفال هایی با نقش داغدار دیده شده که به وفور در لایه‌های پایین و اطراف تپه پراکنده شده و انتساب نخستین لایه تمدنی آن را به اواخر هزاره دو
تپه ی بزرگی که در موقعیت 1.5 کیلومتری جنوب گنبد سلطانیه واقع شده و با نام تپه نور شناخته می شود. این تپه 1.8 هکتار مساحت و 15 متر ارتفاع دارد. این سایت در سال 1971 میلادی مورد کاوش واقع شد که در کاوش ها ، پایه های یک ساختمان عظیم دوازده ضلعی یافت شد که به احتمال زیاد یک برج گنبدی همانند مقبره اولجایتو است با جنبه های دیگری همچون راهرو ها، پله ها، تزئینات و بقایای یک گنبد. پایه ها از قطعات سنگی ساخته شده که با ملات به هم متصل شده اند. یافته های باستان شن
تپه تاریخی صایین قلعه، به هزاره اول پیش از میلاد تعلق دارد با وسعت 40×60 و ارتفاع 4 متر، در داخل محوطه امام زاده یحیی (ع) قرار گرفته است. گمانه های موجود حاکی از این است که وسعت این تپه تاریخی بیش تر از تپه امروزی بوده است. قبرهای موجود در محوطه از زیست انسان ها در این تپه و در سه دوره مشخص در این تپه حکایت دارد. آثار کشف شده از این تپه بر استقرار انسان ها در هزاره اول قبل از میلاد، قرن هشتم هجری قمری و آثار مربوط به دوره های جدید تر اسلامی گواهی می
تپه زرقان ۱ مربوط به اواخر دوران‌های تاریخی پس از اسلام است و در شهرستان همدان، بخش فامنین، روستای زرقان واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۱ شهریور ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۹۸۶۱ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
