احجام سنگی

ساخت احجام سنگی (ظروف یا اشیا (مجسمه ،دیوار، و …) ) که ماده اولیه آنها سنگ بوده و با تراشیدن به شکل نهایی مورد نظر در آیند یکی از رشته های زیبا و متنوع صنایع دستی است .حجم سازی یا مجسمه سازی ، یعنی آفرینش شکل سه بعدی بیانگر . بنابر این حجم مهمترین عنصر در طرح یک مجسمه محسوب می شود . احجام سنگی ممکن است به صورت  همه جانبی یا به صورت نقش بر جسته باشد . مجسمه همه جانبی شکلی است مستقل و جدا که فضایی را اشغال کرده ، ولی نقش بر جسته به زمینه ای متصل است و یا کمابیش از آن بیرون آمده است.تاریخچه ساخت احجام سنگی به زمانهای خیلی دور بر می گردد ، به زمانی که آدمیان برای ساخت ابزارهای زندگی و یا انجام اعمال مذهبی خود به ساخت ظروف و مجسمه های سنگی روی آوردند.

ماده اصلی و اولیه این هنر سنگ است . می توان گفت برای هنرمند، غالب سنگهای موجود در طبیعت قابلیت تبدیل به یک اثر هنری زیبا و ارزنده را دارند. ابزار و وسایل لازم برای ساخت احجام سنگی کلنگ و یا دستگاه برش سنگ، تیشه ، قلم ، چکش و در نهایت سمباده است .
در ساخت احجام سنگی از اشکال متنوعی می توان استفاده کرد .این احجام ممکن است به شکل حیوانات یا انسان ساخته شوند و یا شکلی کاملا انتزاعی داشته باشند. گذشته از این موارد از هنر حجم سازی در ساخت اشیاء کاربردی مثل آسیابهای سنگی قدیمی ، ظروف ،سنگ قبرهای مختلف و تزئینات معماری نیز استفاده بسیاری می شود.

خوزستان را می توان موزه ی روباز شیرهای سنگی تاریخ ایران خواند. انسانها اعتقاد دارند که هر حیوانی مظهر یک خوی و خصلت است، به همین دلیل معتقدند که اسب مظهر نجابت، گاو مظهر فراوانی، سگ مظهر وفاداری و روباه مظهر مکر و شیر، مظهر صلابت و قدرت است.
مجسمه سنگی (نوعی شیر) که معمولا بر اساس رسم و رسوم ایل بختیاری، بعنوان سنگ مزار بر گوری گذاشته می شود که صاحب آن در زمان حیاتش از خود دلاوریها، رشادتهای زیادی نشان داده باشد. ظاهرا این ابتکار توسط تراشنده گان مجسمه شیر سنگی از دوران اتابکان لر بزرگ مرسوم گردیده است. هر چند در این حرفه ماندگار، تراشندگان این مجسمه، ظرافت چندانی را در ساخت آن لحاظ نکرده اند، لیکن صلابت و قدرت این مجسمه بقدری است که وقتی به آن می نگری، نمونه های بارز و روشنی از آزادی، ابهت و رشادت فروزان تاریخ بختیاری بدست می آید و از نمادهای مهم فرهنگی مردم زاگرس میانی و زاگرس غربی است.