کل علی کوسه؛ دادخواهی برای باران در چهار محال و بختیاری

در چهار محال و بختیاری در مواقع خشکسالی که بارندگی دیر می‌شود یک نفر آدم کوسه (بی‌ریش و سبیل) را انتخاب می‌کنند و برایش ریش و سبیل می‌گذارند.
یک کیسهٔ چرمی بزرگ را نیز روی سرش قرار می‌دهند؛ لباس‌های گشادی به تنش می‌کنند و کیسه‌ای را هم روی دوشش می‌گذارند. سپس عدهٔ زیادی دور او را گرفته و با هم دسته‌جمعی به در خانه‌ها می‌روند و شروع می‌کنند به خواندن این شعر:
هـار هـار هارونـک   خدا بزن بارونک
سی او عیال دارون   خدا بزن بارونک
گندما که زیر خاکن   ز تشنئی هلاکـن
هـار هـار هارونـک   خدا بزن بارونک
آنگاه شخصی که به در خانه یا چادرش رفته‌اند، مقداری آرد یا گندم به آن‌ها می‌دهد، اما در ابتدای امر کمی آب روی سر آن‌‌ها می‌ریزد.
به همین ترتیب این کار تا شب ادامه پیدا می‌کند. بعد با آردهایی که بدست آورده‌اند نان می‌پزند و در میان آن‌ها چوب کوچکی نیز پنهان می‌کنند، ‌آنگاه نان‌ها را تقسیم می‌کنند که در حضور جمع خورده شود. کسی که چوب از نانش در بیاید او را می‌گیرند و آنقدر می‌زنند تا یک نفر بیاید و ضمانت کند و بگوید که مثلاً تا فلان روز باران می‌بارد. اگر تا روز تعیین شده باران نبارد ضامن او را کتک می‌زنند تا یک نفر دیگر بیاید و ضامن او شود. این کار تا آمدن باران ادامه دارد.