به استناد کتیبه، تاریخ احداث مسجد ۱۰۰۷ هـ . ق. است. با دالانی طولانی که بدنه آن گچبری شده به فضای گنبدخانه می رسیم. در این فضا نیم طبقه ای جهت خانم ها در ضلع شرقی برپا شده که بر ستون های گچبری شده استوار است. نقشه گنبدخانه مربع است که در پاکار تبدیل به هشت و در مرکز گنبد تبدیل به نورگیر ۱۲ ضلعی شده است. تمامی سطح داخلی گنبد با مقرنسکاری و تزیینات مرسوم دوره صفویه تزیین شده است. در این مسجد کوچک اثری از تمامی هنرهای ظریفه معماری مانند گچبری، خطاطی، حجاری، کشته بری، درودگری، کاشیکاری به چشم می خورد و به همین جهت می توان آن را موزه ای از هنرهای عصر صفویه دانست. نور داخلی مسجد از نورگیرهای جانبی و سقف تأمین می شود.
نظر کاربران :
هیچ نظری برای این مطلب ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید.