قلعه تاریخی دیشموک

این قلعه از مکان‌های تاریخی است که قدمت لایه‌های زیرین آن به دوره اشکانی و ساسانی می‌رسد به ویژه سازه غربی صخره آن مرتبط با دوره اشکانی است.

بافت معماری جدید آن به دوره‌های زندیه و قاجاریه می‌رسد. حیاط شرقی آن مربوط به دوره زندیه و قاجاریه و حیاط غربی آن به دوره اول پهلوی برمی‌گردد.

بدان جهت که این قلعه از راهروهایی زیرزمینی در دو قسمت شرقی و غربی برخوردار بود لذا به مثابه دژی محکم و استوار بود که در دنیای گذشته تصرف آن کاری سخت و دشوار بوده است.

مردم منطقه معتقدند که واژه دیشموک برگرفته از دژ (دش) محکم می‌باشد. اینکه چه کسانی در طول قدمت این قلعه در منطقه حکومت می‌کردند باید گفت غبار گرفتگی پهنه تحقیق و پژوهش پاسخ دادن به این پرسش را ناکام گذاشته است.

تنها می‌توان گفت که در دوره معاصر به ویژه از عصر قاجاریه تا انقلاب ۵۷ این قلعه سکونت گاه کلانترنشینان بهمئی سردسیری از طایفه خلیل‌خان به ویژه تیره جعفرخانی آن بوده است.