غار شکارچیان در دامنه کوه بیستون و در بالای سر نقش برجسته هرکول قرار دارد. این غار دارای فضای کوچکی به مساحت ۳۵ متر مربع است و به احتمال پناهگاه موقت شکارچیانی بوده که در آنجا لاشه شکار را جهت حمل به اقامتگاه اصلی، قصابی و آماده می کردند. شکارچیان می توانستند در هنگام شکار از غار شکارچیان بعنوان مخفیگاه استفاده کنند. زیرا موقعیت مکانی آن به گونه ای است که تا به آن نزدیک نشویم از فاصله دور و از پایین به خوبی دیده نمی شود و شکارچیان می توانستند به راحتی در آن حرکات حیواناتی که در پایین و بخصوص در کنار سراب بودند را زیر نظر بگیرند.
در سال ۱۹۴۹ میلادی پروفسور کارلتون کوون در این غار به کاوش پرداخت و به آثار زیادی از دوره پارینه سنگی میانی تا عصر حاضر دست یافت. از جمله این یافته ها می توان به ابزارهای سنگی، ابزارهای استخوانی، استخوان های جانوری، استخوان انسان نئاندرتال و سفال های دوران هخامنشی تا عصر حاضر اشاره کرد.
استخوان های جانوری کشف شده از غار شکارچیان به حیواناتی همچون گوزن، غزال، گاو وحشی، اسب سانان و گراز تعلق دارد. علاوه بر آن مقدار زیادی ابزار سنگی شامل تیغه های سنگی و تبرهای بادامی شکل بدست آمد. طی این کاوش بخشی از استخوان ساعد انسان نئاندرتال کشف شد که شباهت هایی با نمونه های بدست آمده از خاورمیانه و اروپا دارد. کشف استخوان انسان نئاندرتال در غار شکارچیان گواه حضور انسان نئاندرتال در ایران بویژه منطقه زاگرس و بیستون است.
غار شکارچیان در تاریخ ۱۹ اسفند ۱۳۸۰ به شماره ۴۸۸۹ در فهرست اثار ملی کشور به ثبت رسید.
نظر کاربران :
مطالببیشتری اگه هست بگذارید