روستای باباریز

روستای باباریز از توابع شهرستان سنندج می باشد. باباریز یعنی جایگاه استانهای بزرگ و قابل احترام معنی لغوی باباریز در زبان فارسی به تجمع شن و ماسه در اثر ریزش باران و سیلاب در یک منطقه گفته می شد. بابا ریز در فاصله ۱۰ کیلومتری شمال شهرستان سنندج واقع شده است. جمعیت این روستا بالغ بر ۲۵۰۰ نفر است. منطقه خوش و آب و هوایی دارد و در ارتفاع پایین تر از ییلاق کردستان میان رشته کوه های زاگرس واقع شده است.  وجود آتشکده پیروز قلعه که مربوط به دوره ساساسی و شاید بیش از آن است با ثبت در فهرست میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی موید قدمت این روستاست. زندگی مردمان این منطقه از دیرباز از طریق کشاورزی و دامپروری تامین می شده است. باباریز از قطب های تامین محصولات کشاورزی سنندج و حتی شهرستانهای اطراف است. بدلیل وجود چراگاه های مناسب محیط خوبی برای فعالیتهای دامپروری است. در فرهنگ عامه روستا به دو شهر قدیمی شاره گوره و شاره بانی کوردان تقسیم می شده است. وجود آثار سنگی باقیمانده از مقبره یکی از شاهان، خود بیانگر قدمت این روستاست. وجود پرستشگاه پیروز قلعه، مسجد عبدالهی از صدر اسلام و بسیاری دیگر از آثار دیدنی باعث جذاب شدن طبیعت باباریز شده است. از نظر علمی، پایگاه علمی و دانش است. از روستاهای اطراف دانش آموزان رده های مختلف تحصیلی به باباریز می آمدند. ورزش والیبال در باباریز به دوران قبل از انقلاب اسلامی برمی گردد و همیشه در سطح استانی و کشوری مطرح بوده و هم اینک هم مطرح است. از این روستا هر ساله چندین نفر وارد دانشگاه های سراسر کشور می شوند. تعدادی از فارغ التحصیلان در مقاطع کاردانی، کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترا در ادارات و ارگانهای دولتی دارای سمتهای مهمی هستند. در حال حاضر کلاسهایی نظیر آموزش قرآن کریم، زبان انگلیسی، نقاشی، ورزشهای رزمی همچون سان شو و کنفو دایر است. دارای مدارسی در مقاطع ابتدای و راهنمایی و دبیرستان است. کتابخانه دارد و کانون توسعه فرهنگ به حساب می آید.