ایرانیان در پذیرایی و بخشش کوتاهی نمی کنند اما به طور معمول بسیاری از سیاحان اروپایی مثل ها و کنایه های ایرانیان در این باره را خوب نفهمیده اند , برای مثال « دو کوتز بوئه » درباره تعارف های ایرانیان نوشته است : تعارف های ایرانیان آن چنان که اروپاییان فهمیده اند ,جدی و حقیقی نیست . این تعارف , تنها سخنانی ادبی است که نسبت به مهمان ابراز می دارند .
برای مثال وقتی صاحب خانه به شما می گوید :« خانه به شما تعلق دارد » این را نباید حقیقی فرض کرد . ممکن است ایرانیان چیزی را که به شما تعارف کرده اند به شما بدهند . در چنین موقعی آن پیشکش , باید چیزی باشد که بتوانند از ان صرف نظر کنند . دیگر این که در مقابل آن چیزی را که دو برابر ارزش دارد از شما می خواهند (دو کوتزبوئه ,۱۳۶۵) پیداست که در نزد ایرانیان جمله (خانه به شما تعلق دارد ) به مفهوم پذیرایی بی تکلف از مهمان است نه بخشیدن خانه .
هنری موزر گفته است در سرزمین ایران آنچه ملاحظه کردم و دیدم دو چیز است که در میان مردم متداول است که هیچ مایه نمی خواهد و هم حاصل اجتماعی ندارد , یکی چرب زبانی و… دوم بر یکدیگر تعارف های مکرر کردن …( موزر ,۱۳۵۶)
یکی از ویژگی های رفتاری ایرانیان که توجه ادوراد براون را جلب کرده است , شیوه احوال پرسی در جاده های ایران می باشد , وی می گوید : نحوه خوش آمد گویی در جاده های ایران با جاهای دیگر فرق داردو هر جمله ای جواب مخصوص به خود را دارد . رایج ترین آنها «فرصت باشد » است که جواب آن « خدا به شما فرصت دهد » خواهد بود . و نیز «اغور باشد » (بخت و اقبال با شما ) که جواب آن « اغور شما به خیر باد » خواهد بود .(براون ,۱۳۸۴)
ایرانیان در احوال پرسی و تعارف برای پذیرایی گرم و صمیمی دهها جمله زیبا دارند که ( در خدمت باشیم ) ( قدمتان سر ما ) ( قدمتان بر چشم ) و… از جمله آنهاست .
نظر کاربران :
تعارف زیادش خوب نیست اما همین تعارف چیز بدی هم نیست.تو خارج از کشور که اصلا تعارفی وجود نداره به نظرم خوب نیست اینجوری
نشان از احترام به فرد مقابل است به نظر بنده تعارف كردن البته تعارف نه اذيت