دره انجیرزو

دره زیبای انجیر زو در شمال روستای سلیمانی از توابع دهستان طاغنکوه شمالی بخش طاغنکوه شهرستان فیروزه در استان خراسان رضوی می باشد.

این دره زیبا که به خاطر درختان انجیر وحشی بسیار به دره انجیر مشهور شده از زمان های دور به زبان کردی (کرمانجی شمال خراسان که برخی طوایف آن مثل عمارلو و توپکانلو در شهرستان فیروزه زندگی می کنند) انجیر زو یعنی دره انجیر نام گذاری شده است.

این دره در مجموعه کوهستانی طاغنکوه شمالی و کوههای ئیلان لی و خانم سر قرار گرفته که در اطراف آن روستای های سلیمانی ،‌بتو ،‌ قلعه حسن ، رباطی بلوچ ها ، ‌زاونگ بالا ، ‌گزار ، زاونگ پایین ، امیر آباد ، میانتو و بیرم آباد قرار گرفته اند. این مجموعه کوهستانی جزو دامنه ای جنوبی رشته کوه بینالود محسوب می شود.

آب جریان یافته در این دره در طول هزاران سال سبب تشکیل مخروط افکنه بزرگ روستای سلیمانی شده که امروزه روستای سلیمانی و زمین های حاصلخیز آن روی اسن مخروط افکنه واقع شده است. وجود یک گسل در دره خطر وجود زلزله را گوشزد می کند.

سنگ های آتشفشانی و لایه های باریت و سنگهای کنگلومرا که اغلب مربوط به دوره چهارم زمین شناسی است باعث شده زمین به رنگ های مختلف دیده شود.

اگر چه مردم روستای سلیمانی به زبان ترکی صحبت می کنند اما نام کردی انجیر زو را برای این دره پذیرفته و از این نام برای این دره استفاده می نمایند. اگر چه برخی از آنان در هنگام صحبت با فارس زبان ها از اصطلاح انجیر زاب استفاده می نمایند اما این کلمه معنای واقعی و تلفظ محلی را در بر نمی گیرد و نام صحیح آن همان انجیر زو(anjir zoav) می باشد.

این دره در ۳ کیلومتری شمال روستای سلیمانی واقع شده و راه اصلی آن از انتهای شمالی روستا به صورت خاکی و ماشین رو می باشد.

شروع دره از اولین درخت در ارتفاع ۱۴۴۰ متری از سطح دریای آزاد شروع و تا محل سرچشمه آب در ارتفاع ۱۵۵۰ متری ادارمه می یابد. دره پوشیده از انواع درخت زبان گنجشک (که در لهجه محلی سرون گفته می شود) ، چنار و بید و درختان انجیر وحشی می باشد. دره را می توان به سه قسمت تقسیم نمود: ۱-قسمت پایینی که انبوه درخت همانگونه که در تصویر ماهواره ایی دیده می شود در این قسمت بیشتر است. بهترین مکان برای اسکان مسافران همین قسمت می باشد. در بالاترین بخش این قسمت استخر کوچک ذخیره آب و آبشار زیبای انجیر زو واقع شده است.

۲-قسمت میانی که از آبشار شروع شده و تا ابتدای دره تنگی که جریان آب برای خود ایجاد نموده است را شامل می شود. به نظر نگارنده این قسمت زیبا ترین بخش دره است اگر صعب العبور است اما زیبایی های در آن دیده می شود که هر کسی را یاد شمال ایران می اندازد. آبشار و طبیعت وحشی جنگل طراوت خاصی به این بخش داده است.

۳-قسمت بالایی که از ابتدای دره پر پیچ و خم شروع می شود و تا سرچشمه ادامه می یابد.قسمت پیچ و خم دار صعب العبور ترین قسمت دره محسوب می شود که باید به داخل آب زد و از آن عبور کرد.آبشار دوم و جریان تند آب زبیایی خاص این بخش می باشد.

سردی آب در فصل بهار انگیزه بیشتری برای صعود می دهد. پس از این بخش سخت به دره ای باز تر و درختان پراکنده می رسیم که به سرچشمه منتهی می شود. چند چشمه ی کوچک جوشان آب دره را تأمین می کنند که رسیده به آن نوشیدن از آب آن خستگی را از تن مسافر و کوهنورد در می آورد.

این محل می تواند به عنوان قطب جذب گردشگر طبیعی در شهرستان فیروزه در آید . امید است اداره میراث فرهنگی و گردشگری شهرستان فیروزه ، فرمانداری فیروزه ، بخشداری طاغنکوه و دهیاری روستای سلیمانی با همکاری هم و از طریق فراهم نمودن امکانات و تسهیلات مثل سرویس بهداشتی ، آسفالت جاده انجیر زو تا سلیمانی و … زمینه جذب گردشگر به این منطقه را فراهم نمایند.