جنگل آزو

جنگل ازو این جنگل که مسیرش از روستای ولبال در یک کیلومتری غرب حسن کیف است طبیعت جهانگردان هنرمند است و هنر دوست . اگر گردشگری ، هیاهوی شهر را پشت سر گذاشته و به شمال غربی محله ولبال وارد شود پهنه دشت سبز و چشم انداز زیبایی جلوه گری می کند که فوق العاده دیدنی است .
دشت جو پشت ، عسلک و « مازیگاسر » و برخی جنگل های دست نخورده دیگر ، بخش هایی از همین جنگل به حساب می آیند . کوه گرگ که در مجاورت این جنگل قرار دارد هر روزه پذیرای مسافران کوهنوردی است که با صعود خود به انجا ازدیدنی های کلاردشت لذت می برند. جنگل ازو از دیرباز مامن حیوانات وحشی بسان خوک ، خرس ، و گرگ و پلنگ بوده است ولی در حال حاضر به دلیل هجوم شکارچیان به سوی این درماندگان بی پناه ، نسل انها رو به انقراض است . ( لارنس ، ۱۳۷۰ ، ص ۷۲) جنگل انبوه کلاردشت که قبلا به طور مداوم مورد استفاده بومیان قرار می گرفت ، در حال حاضر و به دلیل جایگزینی سوخت نفتی با سوخت هیزمی ، بهره برداری از آن به حداقل ممکن و شاید به صفر رسیده باشد و به مرور بالا رفتن سطح زندگی و فرهنگ مردم ، تعرض به جنگل مصون مانده است . دره ای که سالها پیش مامن خرچنگ ها و خارپشت ها بوده ، هم اکنون به دلیل خشکسالی حاکم بر جنگل تقریبا خالی از سکنه شده است . پس از عبور از دره موجود گامی فراتر نهاده و پس از طی مسافتی در حدود ۲ کیلومتر به منطقه اصلی ازو می رسیم که دشتی سرسبز و فرش زمردین بوده که تار و پودش از سبزه و بنفشه است . جنگل قد برافراشته انجا در حالی به وجود امده ، که شاهد طلوع و غروب غرورانگیز خورشید است . قبل از طلوع خورشید شاهد عبور و مرور حیوانات اهلی به سوی کوه و چمنزاری هستیم که نظاره گر فرار شغال ها و روباه ها می باشند که به سوی جنگل در حرکت اند ، همان جنگلی که شب هایش با زوزه شغال ها و گرگ ها در آمیخته ، روزگاری نه چندان دور شاهد تلاش انسان هایی بوده که برای تامین نیازهای زندگی خود از بام تا شام در تکاپو بوده اند . در زیر چنین دشتی ، شهری تاریخی خفته است که نام ان کلار است .