بنای امامزاده اسحاق دارای بقعه ای برج مانند است و سبک ساختمان آن مانند بناهای عصر سلجوقیان در نیمه قرن هفتم هجری قمری است که در عصر صفویه نقشه گنبد به صورت کنونی در آمده و درگاههای آن تنگ و کوتاه است . اهمیت این بنا به علت آجرها و کاشیهای فیروزه ای روی مقبره است که دارای خطوط بسیار زیبا است. در میان این بقعه ضریحی است چوبی و مشبک و درون آن مرقدی است از ۵ جهت آراسته به کاشی های خشتی مربع مستطیل که دارای ارزش تاریخی است.
ورودی اصلی به بنا از طریق یک ایوان بسیار بلند و رفیع امکان‌پذیر است که در ضلع شمالی دارای چندین حجره است که سازنده ، این بنا را با کمی چرخش در جهت شمالی جنوبی احداث کرده است . در ایوان شمالی که اصلی ترین ایوان است کاشیهای هشت گوش فیروزه‌ای خشتی سه سانتیمتری نقش بسته شده است و کتیبه موجود در این ایوان زیبایی این بقعه را دو چندان کرده است . گنبد خانه نیز که بر روی پلان مربع تشکیل شده است با شکل و ظاهر زیبا به صورت قوس عرقچین درآمده است که این گنبد جزء گنبدهای دوره صفویه است . در مرکز گنبد کلمه جلاله “الله” و در اطراف آن ، طرح‌های گیاهی نقش شده است ، لوح روی قبر ، ۱۲ کاشی با زمینه لاجوردی است که به خط ثلث روی آن اسم صاحب قبر را نوشته‌اند .
ایوان شرقی که روی آن با گچ پوشانیده شده است با رسم بندی در دو گوشه بنا احداث شده است . حیاط مرکزی نیز دارای ۱۴ رواق است که از طریق شمال به آن راه دارد . در میان بقعه امامزاده ضریحی چوبی و مشبک قرار داشته است (در حال حاضر ضریح جدید جایگزین ضریح قدیمی شده است) . نسب امامزاده سید اسحاق با سه واسطه به موسی کاظم می رسد . این امامزاده در ابتدای جاده ساوه – قم در ضلع شرقی میدان سرداران ساوه قرار دارد .
بنای این امامزاده در شرق ساوه در ابتدای جاده آسفالته ساوه به قم قرار دارد. در این امامزاده سلطان سید اسحاق از نوادگان امام موسی کاظم (ع) مدفون می باشد. بنای فوق دارای بقعه ای برج مانند است و سبک ساختمان آن مانند بناهای عصر سلجوقیان در نیمه قرن هفتم است و در عصر صفویه نقشه گنبد به صورت کنونی در آمده و قاعده گنبد از داخل و خارج برجی و درگاه های آن تنگ و کوتاه است.
نظر کاربران :
هیچ نظری برای این مطلب ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید.