کلیسای کاتارینه مربوط به دوره صفوی است و در اصفهان، جلفا، محله چهارسو، خیابان خاقانی، کوچه رامین واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۰ خرداد ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۹۰۹۰ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
این کلیسا یا دیر در خیابان خاقانی کوچه چهارسوق کوچه امین محله جلفای اصفهان واقع است، که در سال ۱۶۲۳ میلادی بعنوان صومعه برای خواهران راهبه بنا گردیده است. این دیر که به نام کاترین مقدس توسط خواجه یغیازار لازاریان از بازرگانان ثروتمند جلفا ساخته شده در خود ساختمان کتابخانه،کلاسهای درس،حجره هایی برای سکونت راهبه ها،سالن نهارخوری و آشپزخانه را نیز جای داده است که در زمان تعریض خیابان جانبی آن در سال ۱۳۴۹ شمسی بخش بزرگی از حیاط آن از محوطه دیر جدا نموده و به عرض خیابان افزوده شد. طبق روایاتی اولین راهبه های دیر به نامهای رویسانا، تاگوهی و هریپسیمه که با کوچ ارامنه در زمان شاه عباس به اصفهان آمده اند موسسان دیر بوده که عکسهای آنان در داخل کلیسا نقاشی شده است.
طبق اطلاعات موجود در سال ۱۷۰۲ میلادی دیر دارای ۳۳ راهبه بوده است و در طول چهار قرن فعالیت خود حدود ۲۰۰ راهبه در آن اقامت نموده اند تا اینکه در سال ۱۳۳۳ شمسی با فوت آخرین راهبه دیر مادر الیزابت اسرائیلیان به کار خود پایان داده و تبدیل به کلیسایی جهت دعا و نیایش ارامنه محل گردیده است. اولین مدرسه دخترانه ارامنه جلفا با همت راهبه ها و کمکهای مالی مانوک هوردانانیان به سال ۱۸۵۸ میلادی در محوطه دیر بنا گردید که بعدا بعلت افزیش شمار دانش آموزان دختر در سال ۱۹۰۰ میلادی مدرسه جداگانه دیگری بنا شد که نام دیر بر روی آن گذاشته شد. راهبه ها برای پرداخت هزینه های دیر اقدام به تهیه و فروش شیرینیهایی مثل گز و لوز مینمودند که بسیار معروفیت داشته است. در سال ۱۸۴۲میلادی هاکوپ پطروسیان ساختمان دیر و کلیسا را مرمت و تالار بزرگی نیز به آن افزود. در سال ۱۹۰۷ میلادی با کوشش خلیفه باگرات وارتازاریان در محل حجره های راهبه ها ساختمان جدیدی بعنوان پرورشگاه برای کودکان و نوجوانان بی سرپرست ساخته و در کنار آن ساختمانی نیز برای برپایی کلاسهای درس برای آنان ساخته شد.
کلیسای دیر که دارای پلان مستطیل شکلی با سمت شرق به غرب میباشد که از نظر پلان داخلی مطابق با سبک معماری ارمنی ولی نمای خارجی آن دارای سبک معماری ایرانی است و یکی از نمونه های تلفیق معماریهای ارمنی و ایرانی است. دارای دو ورودی در سمت شمالی و غربی میباشد که در سمت غربی به داخل ایوانی ستوندار باز میشود که از سقف آن تخته چوبی آویزان است که به جای ناقوس استفاده میشده و آن را کوچناک مینامیدند. در دو طرف محراب کلیسا دارای دو اطاق مستطیلی شکل است. سر در ورودیهای کلیسا با اشکال هندسی و گیاهان تزئین شده است که به آن زیبایی ویژه ای بخشیده است. مصالح بکار رفته در ساختمان خشت و آجر است. که دیوارهای داخلی آن با گچ و دیوارهای خارجی آن با کاهگل پوشیده شده است. نورگیرهای کیسا بر روی ساق کوتاه گنبد و دیوارهای بنا قرار دارد.
نظر کاربران :
هیچ نظری برای این مطلب ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید.