پارک ملی بوجاق در استان گیلان و در شمال شرقی شهرستان رشت قرار دارد
پارک ملی بوجاق با مساحتی بالغ بر۳۲۵۰ هکتار اولین بار در سال ۱۳۷۷ با عنوان منطقه شکار ممنوع تحت حفاظت قرارگرفت و در سال ۱۳۸۱ طی مصوبهای به مجموعه پارکهای ملی کشور پیوست.
پارک ملی بوجاق که لاگون کیاشهر را به عنوان تالاب بینالمللی به مجامع جهانی معرفی کرده و دلتای رودخانه سفیدرود را در خود جای داده است، یکی از زیستگاههای مهم پرندگان و آبزیان میباشد.
از گونههای شاخص جانوری این منطقه میتوان از رود کر و شنگر انواع پرندگان اردک سرحنایی و قوی گنگ، خزندگان و دوزیستان و ماهیان (ماهی سفید و کپور) نام برد. از گونههای گیاهی نیز میتوان به آزولا آلاله، نیلوفر آبی، توسکا، آقسطی اشاره کرد.
پارک ملی بوجاق پناهگاه امن و محیطی طبیعی برای زندگی ۲۳۹ گونه پرنده مهاجر است که همه ساله با شروع فصل پائیز از نقاط مختلف دنیا به این منطقه مهاجرت کرده و جشنواره زیبای پائیزی را از گونههای نادر پرندگان برای گردشگران ترسیم میکنند.
روند مهاجرت پرندگان به این زیستگاه طی سالهای اخیر افزایش یافته به گونهای که در این منطقه در زمستانها فرود صدها هزار قطعه پرنده مهاجر از گونههای مختلف قو، درنا، غاز، گیلار، چنگر، فلامینگو، پرستوی دریایی و انواع پرندگان آبزی و کنارآبزی قابل مشاهده است.
بخشی از تالاب بوجاق به علت اهمیت زیستگاهی به ویژه برای پرندگان مهاجر آبزی در سال ۱۳۵۴ به عنوان «لاگون کیاشهر» در فهرست تالابهای کنوانسیون رامسر به ثبت رسید.
این تالاب تا سال ۱۳۶۹ از دو بخش شرق و غربی تشکیل شده بود که حد فاصل بین دو بخش رودخانه سفیدرود جریان داشت و طغیانهای پی در پی و سیلابهای متعدد سبب انحراف رودخانه شد.
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، این تالاب به عنوان تالاب ۲۲ بهمن نامگذاری شد. در سال ۱۳۷۷ منطقه بوجاق به مدت ۵ سال با مساحت ۸۰۰ هکتار و با تصویب شورای عالی حفاظت محیط زیست به عنوان منطقه شکار ممنوع اعلام شد.
این منطقه از طریق جادههای حسن رود به زیباکنار، لشت نشاء به زیباکنار و نیز از طریق جاده خاکی زیباکنار هم که در جوار رودخانه اشمک قرار دارد و مسیرهای خاکی متعدد دیگر قابل دسترسی برای بازدیدکنندگان و محققان میباشد.
تالاب بوجاق علاوه بر میزبانی گونههای مختلف پرنده، زیستگاه بیش از ۵۰ گونه ماهی و آبزیان بومی و مهاجر است و از معدود زیستگاههای فک خزری؛ تنها پستاندار دریای خزر است.
پارک ملی خشکی – دریایی بوجاق پس از تالاب بین المللی انزلی و امیرکلایه لاهیجان یکی دیگر از عرصههای مهم تالابی و طبیعی استان گیلان به شمار میآید.
این محیط طبیعی که در بخش بندر کیاشهر، در ۲۰ کیلومتری آستانه اشرفیه در شرق استان گیلان واقع شده است، از نظر کارشناسان و دست اندرکاران علوم طبیعی به دلیل برخورداری از جاذبههای گردشگری و زیست محیطی از عرصههای طبیعی منحصر به فرد کشور محسوب میشود.
پارک ملی بوجاق با سه هزار و ۲۵۰ هکتار وسعت، تنها پارک ملی خشکی – دریایی ثبت شده در کشور است که از جنوب به بخشهای بندر کیاشهر و زیباکنار، از غرب به رودخانه اوشمک، از شرق به ایستگاه رادیویی امیرکیاسر و از شمال به عمق شش متری دریای خزر در منطقه کیاشهر محدود شده است.
پارک ملی بوجاق که به عنوان پارک ملی خشکی دریایی به ثبت رسید در گذشته تنها به منطقهای شکار ممنوع محدود میشد و اکنون به عنوان یکی از مناطق مهم علمی، تحقیقاتی و تفریحی کشور و استان گیلان مطرح است که در صورت سرمایهگذاریهای صحیح و ایجاد زیرساختهای مناسب، زمینه بهرهوری از قابلیتهای فراوان این عرصه طبیعی فراهم خواهد شد.
این پارک ملی به لحاظ خشکی و دریایی بودن در نوع خود بی نظیر و منحصر به فرد است و به دلیل ویژگی خشکی و دریایی پرندگان گوناگونی را به سمت خود میکشد.
عبور رودخانه سفیدرود از این پارک و قرار گرفتن در حاشیه دریایی خزر، وجود آبندانهای مختلف در حوزه پارک ملی بوجاق، هوایی معتدل و برنامههای حفاظتی محیط زیست پارک ملی خشکی دریایی کیاشهر به محل مناسبی برای زمستانگذارانی پرندگان مهاجر تبدیل کرده است.
این پارک به دلیل اکوسیستم وسیع، پرندههای آبزی، کنارآبزی و خشکزی را در خود جای داده که این امر موجب حضور گردشگران علاقمند به طبیعت در پارک بوجاق و باعث رونق اکوتوریسم گردشگری طبیعی در این منطقه شده است.
پارک ملی بوجاق، سایت مهم پرنده نگری کشور معرفی شده و طبق سرشماریهای انجام شده بیش از ۲۳۹ گونه پرنده در این منطقه شناسایی شده است.
نظر کاربران :
هیچ نظری برای این مطلب ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید.