غار بُگلیجه یکی از غارهای طبیعی استان همدان است که در ۲۳ کیلومتری شرق شهر همدان و ۷ کیلومتری شمال روستای دَنگِل کاریز در دامنه جنوبی کوه قزل قیه واقع شده است. این غار به شکل چاهی است که برای ورود به آن باید از وسایل فنی استفاده نمود. با آنکه گروه‌های غارنوردی بارها بگلیجه را تا آنجا که شدنی است، پیموده‌اند اما هنوز همه‌ی غار شناخته شده نیست. باید چشم به‌راه بررسی‌ها و پیمایش‌های علمی و باریک‌بینانه‌تری از این غار بود تا راه به ناشناخته‌های بگلیجه گشوده شود. این اندازه ناشناختگی از آن‌روست که برای رفتن به درون غار باید با طناب‌کشی و دیگر شیوه‌های فنی و پیچیده‌ی غارنوردی، از چاهی با بیش از ۳۰ متر عمق، فرود آمد و صعود کرد.
گذر از راه‌های سنگی و بسیار دشوار غار از دیگر سدهایی است که بگلیجه را کم‌و‌بیش در مرز ناشناختگی جای داده است. دشواری اینجاست که پیمایشگران بگلیجه نباید از روش‌های شناخته شده‌ی غارپیمایی، مانند کاربرد میخ و رُل، استفاده کنند. این کار سبب شکسته شدن کریستال‌های شکننده‌ی درون غار می‌شود و روشن است که خطر سقوط را در پی خواهد داشت. درگیری با سنگ‌های درون بگلیجه، جدای از اینکه به ساختار غار آسیب‌های جبران ناپذیر می‌زند. روشی نامطمئن و خطرزا است.
به‌ناچار پیمایشگران بگلیجه برای راه یافتن به درون غار و شناخت آن، از تکنیک‌های نو و روش‌های علمی غارنوردی بهره می‌برند. به همین سبب است که می‌گویند بگلیجه غاری برای بازدیدهای همگانی و گردشگری نیست. این را هم بگوییم که آن‌هایی که غار را دیده‌اند می‌گویند پیمایش بگلیجه مانند صخره‌نوردی است. باید از ابزارهای ویژه ی کوهنوردان و صخره‌پیمایان استفاده کرد.
ویژگی های غار بُگلیجه
عمق غار در حدود ۳۵ متر و طول آن در حدود ۵۰ متر می‌باشد. در انتهای چاه شکافی وجود دارد که راه پیشروی در ادامه مسیر است و می‌توان با حدود ۱۰۰ متر پیشروی، به انتهای غار رسید. کف این چاه به شکل دایره است و قطری برابر با ۷ متر دارد که با شکافی به عمق ۱۰ متر که باید از طریق سنگ‌نوردی پیموده شود، به تالار گنبد مانندی می‌رسد. تالار گنبد مانند ۱۰ متر قطر دارد و محل انشعاب دهلیزهای متصل به تالارهای دیگر است. این محوطه از یک گنبد مخروطی شکل به ارتفاع ۱۵ متر تشکیل شده که سراسر بدنه آن از آبشار سنگ و ستون و چکنده (استالاگمیت)های مختلف پوشیده است.
میله چاه از ابتدا تا انتها پوشیده از ستون‌‌های پیچیده به هم و آبشار سنگ و در بعضی بخش‌‌ها نیم‌مخروط‌های کوچک است که همگی بر اثر لغزش قطره‌های آب محتوی بیکربنات کلسیم روی بدنه چاه و فراهم شدن شرایط رسوب‌گذاری کربنات کلسیم پدید آمده‌اند. در تمامی چاه‌ها و دهلیزها هوای کافی موجود است و مشکل تنفسی برای بازدیدکنندگان به وجود نخواهد آمد.
در گویش مردم منطقه «بگ» به معنای بزرگ و «لیج» به معنای پرتگاه و سرازیری می‌باشد که به این ترتیب بگلیجه به معنای «سرازیری بزرگ» یا «پرتگاه بزرگ» است. این غار از گذشته برای اهالی روستای دنگل کاریز و سرخ‌آباد شناخته شده بوده است. از آن به عنوان محلی برای دام‌گذاری و صید کبوتران استفاده می‌کردند.
نظر کاربران :
هیچ نظری برای این مطلب ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید.